Έντεκα διαφορετικά άτομα έχουν βάλει την υπογραφή τους για την έκδοση του βιβλίου Γραμματικής για την Ε' και ΣΤ' Δημοτικού, το οποίο εκδόθηκε από τον Οργανισμό Εκδόσεως Διδακτικών Βιβλίων, με την ευθύνη του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου (πρ. έκδοση του 2011, εκδ. Πατάκη).
Οι Ειρήνη Φιλιππάκη–Warburton, Μιχάλης
Γεωργιαφέντης, Γεώργιος Κοτζόγλου και Μαργαρίτα Λουκά είναι οι υπεύθυνοι για τη συγγραφή του βιβλίου. Ενώ οι Γεωργία Κατσιμαλή (αν. καθ. Παν. Κρήτης), Χρήστος Γκόλιαρης (τέως σχολικός σύμβουλος Π. Ε. Εκπαίδευσης) και Βασιλική Παναγιώτου (εκπαιδευτικός) υπήρξαν κριτές και αξιολογητές του βιβλίου της Γραμματικής. Τη φιλολογική επιμέλεια έχει κάνει η...
κ. Θεοδώρα Τσίγκα (φιλόλογος) και υπήρξαν και άλλοι δύο υπεύθυνοι του μαθήματος κατά τη συγγραφή, οι κύριοι Π. Μπερερής και Χ. Παπαρίζος.
Έντεκα άνθρωποι έχουν συμφωνήσει πως τα φωνήεντα της ελληνικής γλώσσας ΔΕΝ είναι 7, όπως γνωρίζαμε μέχρι τώρα, αλλά 5.
Στις σελ. 36 και στην 3η ενότητα, με το ερώτημα πώς δημιουργώ λέξεις, ο μαθητής διδάσκεται πως τα φωνήεντα είναι τα εξής: [α], [ε], [ι], [ο] και το [ου] -που μέχρι πρότινος ήταν δίφθογγος ενώ τώρα ανήκει στα φωνήεντα. Μόνο που από τα φωνήεντα του βιβλίου, όπως βλέπει κανείς και από την εικόνα, λείπουν τα [η], [υ] και [ω].
Μέχρι πρότινος, μαθαίναμε πως τα φωνήεντα της ελληνικής είναι στο σύνολό τους 7 και μάλιστα πως χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: Τα βραχέα (ε, ο), τα μακρά (η, ω) και τα δίχρονα (α, ι, υ).
Στο ίδιο βιβλίο Γραμματικής, οι μαθητές του Δημοτικού θα μάθουν πως η ελληνική γλώσσα έχει 18 σύμφωνα και μέσα σε αυτά ανήκουν και τα [ντ], [μπ] και [γκ]. Μόνο που δεν υπάρχουν πουθενά τα γράμματα [ξ] και [ψ]. Στην σελ. 40 το [ξ] και [ψ] παρουσιάζονται διπλά γράμματα όπου [ξ]=κσ και [ψ]=πς.
Επίσης, το πιο φοβερό απ’ όλα είναι πως, στη σελ. 36, κάποια ελληνικά γράμματα αντικαθίστανται από την αγγλική γραμματοσειρά όπως: το [χ] γίνεται [x] ενώ το ελληνικότατο [ζ] είναι γραμμένο [z].
Κάποιοι θέλουν ή να μας κάνουν να ξεχάσουμε ό,τι είχαμε μάθει μέχρι τώρα ή κάποιοι ανεύθυνοι -το λιγότερο– έχουν κάνει τραγικά λάθη; Αν ισχύει το πρώτο, τότε κάποιοι, εσκεμμένα λειτουργούν εις βάρος της ελληνικής παιδείας και, κατ’ επέκταση, της ελληνικής μας γλώσσας. Αν ισχύει το δεύτερο, ότι δηλαδή κάποιοι έχουν κάνει λάθη, τότε θα επιβεβαιωθεί για άλλη μια φορά, πόσα εγκλήματα διαπράττονται σ’ αυτή τη χώρα.
Μ.Δ.
κ. Θεοδώρα Τσίγκα (φιλόλογος) και υπήρξαν και άλλοι δύο υπεύθυνοι του μαθήματος κατά τη συγγραφή, οι κύριοι Π. Μπερερής και Χ. Παπαρίζος.
Έντεκα άνθρωποι έχουν συμφωνήσει πως τα φωνήεντα της ελληνικής γλώσσας ΔΕΝ είναι 7, όπως γνωρίζαμε μέχρι τώρα, αλλά 5.
Στις σελ. 36 και στην 3η ενότητα, με το ερώτημα πώς δημιουργώ λέξεις, ο μαθητής διδάσκεται πως τα φωνήεντα είναι τα εξής: [α], [ε], [ι], [ο] και το [ου] -που μέχρι πρότινος ήταν δίφθογγος ενώ τώρα ανήκει στα φωνήεντα. Μόνο που από τα φωνήεντα του βιβλίου, όπως βλέπει κανείς και από την εικόνα, λείπουν τα [η], [υ] και [ω].
Μέχρι πρότινος, μαθαίναμε πως τα φωνήεντα της ελληνικής είναι στο σύνολό τους 7 και μάλιστα πως χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες: Τα βραχέα (ε, ο), τα μακρά (η, ω) και τα δίχρονα (α, ι, υ).
Στο ίδιο βιβλίο Γραμματικής, οι μαθητές του Δημοτικού θα μάθουν πως η ελληνική γλώσσα έχει 18 σύμφωνα και μέσα σε αυτά ανήκουν και τα [ντ], [μπ] και [γκ]. Μόνο που δεν υπάρχουν πουθενά τα γράμματα [ξ] και [ψ]. Στην σελ. 40 το [ξ] και [ψ] παρουσιάζονται διπλά γράμματα όπου [ξ]=κσ και [ψ]=πς.
Επίσης, το πιο φοβερό απ’ όλα είναι πως, στη σελ. 36, κάποια ελληνικά γράμματα αντικαθίστανται από την αγγλική γραμματοσειρά όπως: το [χ] γίνεται [x] ενώ το ελληνικότατο [ζ] είναι γραμμένο [z].
Κάποιοι θέλουν ή να μας κάνουν να ξεχάσουμε ό,τι είχαμε μάθει μέχρι τώρα ή κάποιοι ανεύθυνοι -το λιγότερο– έχουν κάνει τραγικά λάθη; Αν ισχύει το πρώτο, τότε κάποιοι, εσκεμμένα λειτουργούν εις βάρος της ελληνικής παιδείας και, κατ’ επέκταση, της ελληνικής μας γλώσσας. Αν ισχύει το δεύτερο, ότι δηλαδή κάποιοι έχουν κάνει λάθη, τότε θα επιβεβαιωθεί για άλλη μια φορά, πόσα εγκλήματα διαπράττονται σ’ αυτή τη χώρα.
Μ.Δ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ:
Από το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας και τον Πρόεδρό του Καθηγητή Ιωάννη Καζάζη εξεδόθη το ακόλουθο Δελτίο Τύπου σχετικά με τη Νέα Ελληνική Γραμματική της Ε΄ και ΣΤ΄ Δημοτικού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρόσφατα δημοσιεύματα στον τύπο και στο διαδίκτυο θέτουν ζήτημα επιστημονικής ορθότητας της διδασκαλίας περί του αριθμού των φωνηέντων της Νέας Ελληνικής, όπως αυτή παρουσιάζεται στη «Νέα Ελληνική Γραμματική της Ε’ και ΣΤ’ Δημοτικού», που χρησιμοποιείται ως σχολικό εγχειρίδιο ήδη από το 2010/2011.
Πρόκειται για βιβλίο το οποίο προκηρύχθηκε το 2003. Το 2005 η συγγραφή του ανατέθηκε το 2005 στη συγγραφική ομάδα: Ειρήνη Φιλιππάκη- Warburton, Μιχάλης Γιωργιαφέντης, Γεώργιος Κότζογλου, Μαργαρίτα Λουκά, και το ολοκληρωμένο προϊόν εγκρίθηκε από το συντονιστικό συμβούλιο του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου το 2008.
Ως Πρόεδρος του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας, το οποίο αποτελεί τον κατά τον νόμο επιστημονικό σύμβουλο του Υπουργείου Παιδείας, θα ήθελα να σημειώσω:
1. Τα γράμματα της ελληνικής αλφαβήτου, τα οποία χρησιμοποιούμε στον γραπτό λόγο είναι εικοσιτέσσερα (24). Επομένως κανένα γράμμα δεν αφαιρείται ούτε παραλείπεται στο διδασκόμενο σχολικό εγχειρίδιο.
2. Οι φθόγγοι (ή ήχοι) που χρησιμοποιούνται στον προφορικό λόγο διακρίνονται σε φωνήεντα και σύμφωνα. Όπως διδάσκει ομόφωνα η επιστήμη της γλωσσολογίας (από τη μεγάλη ή «κρατική» Γραμματική Τριανταφυλλίδη του 1940 ως εκείνη των Κλαίρη –Μπαμπινιώτη του 2011), τα φωνήεντα, δηλαδή οι φωνηεντικοί φθόγγοι, είναι πέντε (5) (a, e, i, o, u), ενώ τα γράμματα, δηλαδή η γραπτή απόδοσή τους, είναι δώδεκα (12): επτά μονά γράμματα (α, ε, ι, η, υ, ο, ω) και πέντε διγράμματα: τα ει, οι, υι (για τη γραπτή απόδοση του φθόγγου /i/), το αι (για την απόδοση του /e/), και το ου (για τη γραπτή απόδοση του /u/).
3. Σε πολύ παλαιότερες –προεπιστημονικές-- σχολικές γραμματικές συγχέονταν οι φθόγγοι (ό,τι προφέρουμε) με τα γράμματα (ό,τι γράφουμε). Αντίθετα, στην εν χρήσει σχολική «Νέα Ελληνική Γραμματική της Ε’ και ΣΤ’ Δημοτικού», και η επιστημονική διάκριση ακουόμενων ήχων και γραφόμενων συμβόλων παρουσιάζεται με απλότητα και ακρίβεια, και η άσκηση των μαθητών στην ορθή γραφή είναι συστηματική και αναλυτική μέσα από σαφείς και κατάλληλες ασκήσεις. Εδώ και η παραδοσιακή ιστορική ορθογραφία τηρείται (αυτή που επιβάλλει την ποιοτική και την αριθμητική διάκριση ‘φθόγγων’ και ‘γραμμάτων’) και η επιστημονική αλήθεια εκφράζεται στο ακέραιο.
4. Η επιστημονική ορθότητα αποτελεί τη μόνη βάση τόσο για την ορθή εκπαίδευση των Ελλήνων μαθητών, όσο και για την προάσπιση της Ελληνικής Γλώσσας.
Read more: http://www.periodiko.net/2012/07/blog-post_5360.html