ΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΣΧΑΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΤΟΥ ΤΣΙΠΡΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΜΜΟΡΙΑΣ ΤΩΝ 229 ΔΩΣΙΛΟΓΩΝ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΙΑ

Λόγω τω ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων και της χωρις όρια ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΥΜΜΟΡΙΑΣ ΤΩΝ 229 ΔΩΣΙΛΟΓΩΝ,  αναγκάστηκα να βάλω άλλον τίτλο σ' αυτη την ανάρτηση, και ελπίζω πως ο εξαιρετικός συνάδελφος από τον οποίο πήρα το θέμα,  δεν θα έχει πρόβλημα.

ΔΕΙΤΕ, ΣΥΝΕΛΛΗΝΕΣ, ΠΟΥ ΜΑΣ ΠΟΥΛΗΣΕ Ο ΤΣΙΠΡΑΣ, Η ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΟΥ...  ΤΑ 229 ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ!

Η ΚΑΤΑΡΑ ΜΑΣ ΕΠΙ ΤΗΣ ΚΕΦΑΛΗΣ ΤΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΤΕΚΝΩΝ ΑΥΤΩΝ.

Καλλιόπη Σουφλή

Υ.Γ.1. Σήμερα, μέρα ΕΘΝΙΚΟΥ ΠΕΝΘΟΥΣ, 229 ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ, ΨΗΦΙΣΑΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΔΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ESM (Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας)

Υ.Γ.2. ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ, ΚΑΙ Η ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 12 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.
 

Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας – 

Πως η Goldman Sachs Παγίδευσε Την Ευρώπη

 

Το πραξικόπημα της Goldman Sachs που απέτυχε στην Αμερική έχει σχεδόν πετύχει στην Ευρώπη – μια μόνιμη, αμετάκλητη, αμετάβλητη διάσωση των τραπεζών ανειλημμένη από τους φορολογούμενους.

Τον Σεπτέμβριο του 2008 ο Henry Paulson, πρώην διευθύνων σύμβουλος της Goldman Sachs, κατάφερε να αποσπάσει το ποσό των 700 δις δολλαρίων για τη διάσωση των τραπεζών από το Κογκρέσο. 

Για να το καταφέρει, έπεσε στα γόνατα και απείλησε ότι θα καταρρεύσει ολόκληρο το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα και ότι θα επιβληθεί στρατιωτκός νόμος. Η διάσωση ήταν να γίνει μια φορά.  

Η έκκληση του Paulson για
ένα μόνιμο ταμείο διάσωσης – το Troubled Asset Relief Program ή TARP – καταψηφίστηκε από το Κογκρέσο και τελικά απορρίφθηκε.

Μέχρι το Δεκέμβριο του 2011, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) Μάριο Ντράγκι και πρώην αντιπρόεδρος της Goldman Sachs στην Ευρώπη, ενέκρινε ένα πακέτο διάσωσης 500 δισεκατομμυρίων ευρώ για τις Ευρωπαϊκές τράπεζες χωρίς να ζητήσει την άδεια κανενός. Και τον Ιανουάριο του 2012, ένα μόνιμο χρηματοδοτικό πρόγραμμα διάσωσης, με το όνομα Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ΕΜΣ), πέρασε μέσα σε μια νύχτα με σχεδόν ούτε μια αναφορά στον τύπο. 

 Ο ΕΜΣ επιβάλλει ένα ανοιχτό χρέος στις κυβερνήσεις των Ευρωπαικών κρατών μελών, βάζοντας τους φορολογούμενους στο γάντζο για οποιαδήποτε απαίτηση των ευρωκρατών επιτηρητών του.

Απ’ ότι φαίνεται, το πραξικόπημα των τραπεζιτών θριάμβευσε στην Ευρώπη χωρίς καμία μάχη. Ο ΕΜΣ επευφημίζεται από τις κυβερνήσεις της Ευρωζώνης, τους πιστωτές τους, όπως και την «αγορά», γιατί αυτό σημαίνει ότι οι επενδυτές θα συνεχίσουν να αγοράζουν κρατικά ομόλογα. Όλα θυσιάζονται για τις απαιτήσεις των πιστωτών, γιατί που αλλού μπορεί το χρήμα να κάνει συνεχή αναχρηματοδότηση των εξοντωτικών χρεών των κυβερνήσεων της Ευρωζώνης;

Υπάρχει και μια άλλη εναλλακτική για τη δουλεία του χρέους προς τις τράπεζες. Πρώτα όμως, μια πιο προσεκτική ματιά στην αισχρή και σιωπηλή εξαγορά της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας από την Goldman Sachs και τον Ευρωπαικό Μηχανισμό Στήριξης.

Η σκοτεινή πλευρά του Ευρωπαικού Μηχανισμού Σταθερότητας

Ο ΕΜΣ είναι ένας μόνιμος μηχανισμός διάσωσης, σχεδιασμένος να αντικαταστήσει το προσωρινό Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας και τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοπιστωτικής Σταθεροποίησης, αμέσως μόλις επικυρωθεί από τα κράτη μέλη που αντιπροσωπεύουν το 90% των κεφαλαιουχικών δεσμεύσεων, κάτι που αναμένεται να συμβεί τον Ιούλιο του 2012. Ένα βίντεο του Δεκεμβρίου 2011 στο youtube, με τίτλο: «The shocking truth of the pending EU collapse!», το οποίο αρχικά δημοσιεύτηκε στα γερμανικά, ρίχνει μια αποκαλυπτική ματιά στον ΕΜΣ και αξίζει να αναφερθεί εδώ με κάποια λεπτομέρεια. Αναφέρει:

«Η ΕΕ σχεδιάζει μια νέα συνθήκη που ονομάζεται Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας, ή ΕΜΣ: μια συνθήκη χρέους. . . . Το εγκεκριμένο μετοχικό κεφάλαιο ανέρχεται σε ? 700 δισεκατομμύρια. Ερώτηση: γιατί 700 δισεκατομμύρια; [Πιθανή απάντηση: απλώς μιμήθηκε τα 700 δισεκατομμύρια δολλάρια που ενέκρινε το Κογκρέσο των ΗΠΑ μέσα στο 2008]. . . .

    [Άρθρο 9]: «. . . Τα μέλη του ΕΜΣ υποχρεούνται αμετάκλητα και άνευ όρων να καταβάλλουν οποιαδήποτε κλήση κεφαλαίου τους ζητηθεί. . . εντός επτά ημερών από την παραλαβή της εν λόγω απαίτησης.» . . . Εάν ο ΕΜΣ χρειάζεται χρήματα, έχουμε επτά ημέρες για να τον πληρώσουμε. . . . Αλλά τι σημαίνει «αμετάκλητα και άνευ όρων»; Τι θα συμβεί αν έχουμε ένα νέο κοινοβούλιο το οποίο δεν επιθυμεί να μεταφέρει χρήματα στον ΕΜΣ; . . . .

    [Άρθρο 10]: «Το Διοικητικό Συμβούλιο μπορεί να αποφασίσει να αλλάξει το εγκεκριμένο κεφάλαιο και να τροποποιήσει το άρθρο 8. . . αναλόγως.» Ερώτηση:. . . 700 δισεκατομμύρια είναι μόνο η αρχή; Ο ΕΜΣ μπορεί να γεμίζει το ταμείο όσο θέλει και όποτε το θέλει; Και εμείς τότε, βάσει του άρθρου 9, θα ειμαστε αμετάκλητα και άνευ όρων υποχρεωμένοι να πληρώσουμε;

    [Άρθρο 27, 2-3]: » Ο ΕΜΣ… θα έχει πλήρη δικαιοπρακτική ικανότητα… να ασκήσει νομικές διαδικασίες». «Ο ΕΜΣ, η περιουσία, η χρηματοδότηση, και τα περιουσιακά του στοιχεία. . . χαίρουν ασυλίας από κάθε μορφή δικαστικής διαδικασίας. . .» Ερώτηση: Άρα ο ΕΜΣ μπορεί να μας μηνύσει, αλλά εμείς δεν μπορούμε να τον αμφισβητήσουμε στο δικαστήριο;

    [Άρθρο 27, 4]: «Η ιδιοκτησία, η χρηματοδότηση και τα περιουσιακά στοιχεία του ΕΜΣ θα. . . χαίρουν ασυλίας από έρευνα, επίταξη, κατάσχεση, απαλλοτρίωση, ή οποιαδήποτε άλλη μορφή κράτησης, λήψης ή αποκλεισμού από εκτελεστική, δικαστική, διοικητική ή νομοθετική δράση.» Ερώτηση: :. . . ούτε οι κυβερνήσεις μας, ούτε οι νομοθέτες μας, ούτε οι δημοκρατικοί μας νόμοι έχουν κάποια επίδραση στον ΕΜΣ; Αυτή είναι μια πολύ ισχυρή συνθήκη!

    [Άρθρο 30]: «Οι Διοικητές, Αναπληρωτές Διοικητές, Διευθυντές, αναπληρωτές Διευθυντές, ο Διευθύνων Σύμβουλος και τα μέλη του προσωπικού, θα έχουν ασυλία από νομικές διαδικασίες σχετικά με τις ενέργειές τους. . . και το απαραβίαστο όσον αφορά τα επίσημα έγγραφα και τα αρχεία τους «. Ερώτηση: Δηλαδή, ο οποιοσδήποτε που συμμετέχει στον ΕΜΣ βγαίνει.. λάδι; Δεν μπορούν να θεωρηθούν υπεύθυνοι για τίποτα; . . .  

Η Συνθήκη καθιερώνει έναν νέο διακυβερνητικό οργανισμό στον οποίο είμαστε υποχρεωμένοι να μεταφέρουμε απεριόριστα περιουσιακά στοιχεία εντός επτά ημερών, εφόσον το ζητήσει, έναν οργανισμό που μπορεί να μας μηνύσει, αλλά έχει ασυλία από όλες τις μορφές δίωξης και του οποίου οι διευθυντές απολαμβάνουν την ίδια ασυλία. Δεν υπάρχουν ανεξάρτητοι κριτές και η ισχύουσα νομοθεσία δεν μπορεί να εφαρμοστεί; Οι κυβερνήσεις δεν μπορούν να αναλάβουν δράση εναντίον του; Οι εθνικοί προϋπολογισμοί της Ευρώπης στα χέρια ενός μη εκλεγμένου διακυβερνητικού οργανισμού; Είναι αυτό το μέλλον της Ευρώπης; Είναι αυτή η νέα ΕΕ – μια Ευρώπη χωρίς κυρίαρχες δημοκρατίες;«

Το χταπόδι Goldman παγιδεύει την Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα

Τον περασμένο Νοέμβριο, χωρίς τυμπανοκρουσίες και με ελάχιστες αναφορές στον τύπο, το πρώην στέλεχος της Goldman, ο Mario Draghi, αντικατέστησε τον Jean-Claude Trichet ως επικεφαλή της ΕΚΤ. Ο Draghi δεν έχασε χρόνο και έκανε στις τράπεζες αυτά που η ΕΚΤ αρνείται να κάνει στις κυβερνήσεις μέλη – να τους παρέχει άφθονο χρήμα σε πολύ χαμηλά επιτόκια.

Ο Γάλλος μπλόγκερ Simon Thorpe αναφέρει:

    «Στις 21 Δεκεμβρίου, η ΕΚΤ «δάνεισε» ? 489 δισεκατομμύρια στις ευρωπαϊκές τράπεζες με ένα εξαιρετικά γενναιόδωρο επιτόκιο, μόλις 1% για 3 χρόνια. Λέω «δάνεισε», αλλά στην πραγματικότητα απλά δούλεψαν τα πιεστήρια. Η ΕΚΤ δεν έχει τα χρήματα για να δανείσει. Είναι Ποσοτική Χαλάρωση (Quantitative Easing) και πάλι.

    Τα χρήματα καταβροχθίστηκαν σχεδόν ακαριαία από 523 τράπεζες. Σκέτη τρέλλα. Η ΕΚΤ ελπίζει ότι οι τράπεζες θα κάνουν κάτι χρήσιμο – όπως να δανείσουν τα χρήματα στους Έλληνες, οι οποίοι πληρώνουν σήμερα 18% στις αγορές ομολόγων για να πάρουν χρήματα. Αλλά δεν υπάρχει καμία δέσμευση. Εάν οι τράπεζες αποφασίσουν να καταβάλλουν μπόνους με τα χρήματα, καλώς. Ή θα μπορούσαν απλά να μεταφέρουν όλα τα χρήματα σε φορολογικούς παραδείσους.»

Με 18% επιτόκιο, το χρέος διπλασιάζεται σε τέσσερα χρόνια. Είναι αυτό το δυσβάστακτο βάρος των τόκων και όχι το ίδιο το χρέος, το οποίο παραλύει την Ελλάδα και άλλες χώρες οφειλέτες. Ο Thorpe προτείνει την προφανή λύση:

    «Γιατί να μην δανείσει τα χρήματα στην Ελληνική κυβέρνηση άμεσα; Ή στην Πορτογαλική κυβέρνηση, η οποία αυτή τη στιγμή δανείζεται με 11,9%; Ή στην Ουγγρική κυβέρνηση η οποία πληρώνει 8,53%; Ή στην Ιρλανδική κυβέρνηση, η οποία πληρώνει 8,51%; Ή στην Ιταλική κυβέρνηση, η οποία είναι υποχρεωμένη να πληρώνει με 7,06%;»

Ο αντίλογος στην εν λόγω εναλλακτική λύση είναι ότι το άρθρο 123 της Συνθήκης της Λισαβόνας απαγορεύει στην ΕΚΤ να δανείζει στις κυβερνήσεις. 

Αλλά ο Thorpe αιτιολογεί:

    «Η κατανόησή μου είναι ότι το άρθρο 123 είναι εκεί για να αποτρέψει τις εκλεγμένες κυβερνήσεις από το να καταχράζονται τις κεντρικές τράπεζες υποχρεώνοντάς τις να εκτυπώνουν χρήματα για να χρηματοδοτούν υπερβολικές δαπάνες. Αυτός, μας λένε, είναι ο λόγος που η ΕΚΤ πρέπει να είναι ανεξάρτητη από τις κυβερνήσεις. Εντάξει. Αλλά αυτό που έχουμε σήμερα είναι ένα εκατομμύριο φορές χειρότερο. Η ΕΚΤ είναι πλέον ολοκληρωτικά στα χέρια του τραπεζικού τομέα. Λένε, «Θέλουμε μισό δισεκατομμύριο σε καλή τιμή.» Εντάξει, κανένα πρόβλημα. Ο Mario είναι εδώ να το τακτοποιήσει. Και δεν χρειάζεται να συμβουλευτεί κανέναν. Μέχρι να γίνει η ανακοίνωση από την ΕΚΤ, τα χρήματα έχουν ήδη εξαφανιστεί.»

Τουλάχιστον αν η ΕΚΤ λειτουργούσε υπό την επίβλεψη των εκλεγμένων κυβερνήσεων, θα είχαμε κάποια επιρροή όταν εκλέγουμε αυτές τις κυβερνήσεις. Αλλά το τσούρμο που έχει τώρα τα βρώμικα χέρια του στα όργανα της εξουσίας, είναι εντελώς εκτός ελέγχου.

Η Goldman Sachs και οι οικονομικοί τεχνοκράτες έχουν αναλάβει το Ευρωπαϊκό πλοίο. Η δημοκρατία έχει πετάξει έξω από το παράθυρο, όλα εις στο όνομα της διατήρησης της ανεξαρτησίας της κεντρικής τράπεζας από τις «καταχρήσεις» των κυβερνήσεων. Ωστόσο, οι κυβερνήσεις είναι οι άνθρωποι – ή έτσι θα έπρεπε να είναι. Μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση εκπροσωπεί τους πολίτες. Οι Ευρωπαίοι πιάστηκαν κορόιδα και εγκατέλειψαν την αγαπημένη τους δημοκρατία για μια άτιμη λέσχη οικονομικών πειρατών και ο υπόλοιπος κόσμος δεν είναι πολύ πίσω.

Αντί να επικυρώσουν την δρακόντεια συνθήκη του ΕΜΣ, οι Ευρωπαίοι θα ήταν καλλίτερο να αντιστρέψουν το άρθρο 123 της Συνθήκης της Λισαβόνας. Τότε, η ΕΚΤ θα μπορεί να χορηγήσει πίστωση απευθείας στις κυβερνήσεις των κρατών μελών της. Εναλλακτικά, οι κυβερνήσεις της Ευρωζώνης θα μπορούσαν να αποκαταστήσουν την οικονομική τους κυριαρχία με την αναβίωση των κρατικών κεντρικών τραπεζών τους, χρησιμοποιώντας τις για την χορήγηση πίστωσης στο κράτος προς όφελος του κράτους, ουσιαστικά  άτοκα. Αυτό δεν είναι μια καινούρια ιδέα, αλλά έχει χρησιμοποιηθεί στο παρελθόν με πολύ καλά αποτέλεσματα, π.χ. στην Αυστραλία μέσω της Commonwealth Bank of Australia και στον Καναδά, μέσω της Bank of Canada.

Σήμερα η χορήγηση χρημάτων και πίστωσης έχει γίνει το ιδιωτικό δικαίωμα κάποιων βαμπίρ εισοδηματιών, οι οποίοι το χρησιμοποιούν για να ρουφήξουν τη ζωή των οικονομιών. Το δικαίωμα αυτό θα πρέπει να επιστραφεί στις κυρίαρχες κυβερνήσεις.

Η πίστωση θα πρέπει να είναι μια υπηρεσία κοινής ωφέλειας, να διανέμεται και να ελέγχεται προς όφελος των ανθρώπων.

.
Από την Δρ. Ellen Hodgson Brown. Δικηγόρο, Πρόεδρο του Δημόσιου Τραπεζικού Ινστιτούτου, Συγγραφέα.
.
ΠΗΓΗ: THE WEB OF DEBT BLOG
http://attikanea.blogspot.gr/2015/07/229.html
kerberos-hellas