Η Τουρκική πρόκληση της Παρασκευής στο Φαρμακονήσι ξεπέρασε κάθε όριο καθώς συνιστά ποσοτική και ποιοτική αναβάθμιση των προκλήσεων.
Αντιγράφοντας απλά την Ανακοίνωση του ΓΕΕΘΑ που εξεδόθη με αφορμή την θρασύτατη Τουρκική πρόκληση πλησίον του Φαρμακονησίου: “...Από ώρας 0740Β έως 0755Β 17 Φεβρουαρίου 2017, περιπολικό σκάφος του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού, πλέοντας ανατολικά ν. Φαρμακονησίου και εντός Ελληνικών Χωρικών Υδάτων (ΕΧΥ), εκτέλεσε πυρά με πυροβόλα μικρού διαμετρήματος, με διεύθυνση βολής ανατολικά...” Δηλαδή σε απλά Ελληνικά για 15 λεπτά εκτελούσε πυρά εντος των ΕΧΥ ... Και η Ελληνική Αντίδραση σε παράλληλο χρόνο: “...το εν λόγω περιπολικό καθ’ όλη την διάρκεια της κίνησής του, παρακολουθούνταν από την Κ/Φ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ, η οποία εξέπεμπε κείμενα απομάκρυνσής του από τα ΕΧΥ καθώς και διακοπής των δραστηριοτήτων πυρών.”
Δηλαδή σε παράλληλο χρόνο το Τουρκικό σκάφος εξέπεμπε πραγματικά πυρά και η Κ/Φ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ εξέπεμπε τα άκρως θανατηφόρα και αποτρεπτικά .... κείμενα απομάκρυνσης του!!! Και όλα αυτά ενώ η τουρκική ενέργεια ήταν ήδη σε γνώση των υπηρεσιών του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης, με βάση την Τουρκική NAVTEX 221/17 που εξεθόδη το βράδυ της 16ης Φλεβάρη. Την επόμενη φορά ίσως τα πυρά θα διαρκέσουν περισσότερο...
Ίσως να γίνει εκπομπή τους από ένα μεγαλύτερο τουρκικό σκάφος ... Μετά είναι πιθανό να αλλάξουν κατεύθυνση ... προς Δυσμάς δηλαδή ... Είμαστε σίγουροι όμως ότι στο πνεύμα της στρατηγικής ψυχραιμίας το Υπουργείο Άμυνας θα διατάξει το επόμενο πλοίο - κομπάρσο να παρακολουθήσει από ασφαλή απόσταση τα πυρά για να διασφαλίσει γι αλλη μια φορά τα Ελληνικά κυριαρχικά συμφέροντα στην περιοχή !!!
Το θέμα είναι ότι ατομικά και θεσμικά, έχουμε εθιστεί πλέον στα να καταπίνουμε και να ανεχόμαστε τα πάντα είτε αυτό αφορά την καθημερινή κατάρρευση του αισθήματος ασφάλειας στα αστικά κέντρα είτε την εικόνα της χώρας μας σε διεθνές επίπεδο. Και ειδικά, όταν ένα μεγάλο τμήμα του Ελληνικού λαού δίνει καθημερινά ανελέητο αγώνα για τη βιολογική του – πλέον - επιβίωση πώς είναι δυνατό να αντιδράσει δυναμικά στην είδηση ότι για χιλιοστή φορά σε ένα χρόνο, τουρκικό F- 16 ή CN-235 έκανε υπερπτήση πάνω από ελληνικό έδαφος και αμυντικές εγκαταστάσεις;
Δεν φιλοδοξούμε να υποκαταστήσουμε τις θεσμικές δομές χάραξης και υλοποίησης εξωτερικής πολιτικής. Δεν μπορούμε όμως να μην επισημάνουμε το εξής παράδοξο: Ενώ για δεκαετίες γράφονται χιλιάδες μελέτες από ειδικούς για την αδήριτη ανάγκη διαφορετικής στρατηγικής αποτροπής έναντι του τουρκικού αναθεωρητισμού και σε παράλληλο χρόνο η αδυσώπητη πραγματικότητα των καθημερινών τουρκικών προκλήσεων τις επικυρώνει στο ακέραιο, από την άλλη, έχουμε μια μονολιθική αυτιστική ελίτ που αρνείται διαχρονικά να αλλάξει ρότα επαναλαμβάνοντας σαν χαλασμένο ρολόι χιλιοειπωμένα κλισέ που έχουν σε πρακτικό επίπεδο την ίδια αποτελεσματικότητα με το προσπαθεί κάποιος να σβήσει μια δασική πυρκαγιά με ποτιστήρι.
Η χώρα μας αντί να βάζει το κεφάλι στην άμμο, προσποιούμενη κάθε φορά - και με ίσως βολικό τρόπο για τις ιδεοληπτικές ψευδαισθήσεις της - ότι οι νέες τουρκικές προκλήσεις είναι αποτέλεσμα κάποιας ιδιαίτερης συγκυρίας, και ότι οι ισχυροί παγκόσμιοι παίχτες θα νουθετήσουν την ύστατη στιγμή την ατίθαση Τουρκία, θα ήταν καλύτερα να κάνει αίτηση αποδοχής της στο club των υποψιασμένων:
Αυτών δηλαδή που πιστεύουν ότι οι ισχυροί παίχτες δημιουργούν αμοιβαία επωφελείς συμμαχίες με χώρες που είναι διατεθειμένες να υποστηρίξουν με θεμιτούς και αθέμιτους τρόπους τόσα τα κοινά όσο και τα στενά τους εθνικά συμφέροντα στα πλαίσια πολιτικών Εθνικής Κυριαρχίας. Με εκείνες τις αμετανόητες χώρες που τρέχουν να κρυφτούν πίσω από ιδεοληπτικές ψευδαισθήσεις και παρακλήσεις επιδαιτησίας τείνουν να δημιουργούν μόνο σχέσεις επικυρίαρχου προς υποτελή ...
Άραγε τι μαθήματα έχει πάρει η εκάστοτε “αυτιστική” ελληνική ελίτ ύστερα από δεκαετίες στρατηγικής ψυχραιμίας, χιλιάδες εκκλήσεις σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου, αμέτρητες επιτροπές Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ), χιλιάδων αναχαιτίσεων, δισ. δολαρίων σε καύσιμα και ανταλλακτικά, αρκετούς Έλληνες πιλότους νεκρούς και τέλος... τσακισμένα από την χρήση οπλικά συστήματα που απλά τώρα δεν μπορεί να τα αντικαταστήσει ένεκα οικονομικής χρεωκοπίας;
Τι πρακτική αξία είχαν τα εκατοντάδες Ελληνικά Διαβήματα και οι εκατοντάδες ενημερώσεις Διεθνών Οργανισμών που το μόνο που κάνουν είναι να μοιράζουν τσάμπα κατανόηση σε διμερές και ανεπίσημο επίπεδο; Τι πέτυχαν τελικά; Απέτρεψαν την τουρκική επιθετικότητα; Η κατάφεραν την άτυπη αλλά στην πράξη defacto νομιμοποίηση Παράνομων Τουρκικών διεκδικήσεων που μοιάζουν με τα κεφάλια της Λερναίας Ύδρας; Από την Θράκη ως το Καστελόριζο...
Για την Ελλάδα η πολιτική αποτροπής του τουρκικού επεκτατισμού έχει χρεοκοπήσει σε αντίστοιχο επίπεδο με την εθνική της οικονομία. Τι άραγε μπορεί να εμποδίσει έναν Τούρκο πιλότο να παραβιάσει 10 φορές την ημέρα, το FIR Αθηνών, τον εθνικό εναέριο χώρο, να πετάξει μέχρι την Σκύρο ή την Τανάγρα;
Τι έχει ανακόψει τους φιλοτουρκικούς συλλόγους -παραμάγαζα των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών- να βγάζουν ανακοινώσεις στην Τουρκική για την καταπιεσμένη Τουρκική Μειονότητα της Θράκης; Οι προσχηματικές Ελληνικές δηλώσεις περί στενής παρακολούθησης των Τουρκικών προκλήσεων; Ας είμαστε σοβαροί!
Με το να προσποιούνται κάποιοι ότι δεν βλέπουν την χρεωκοπημένη πολιτική αποτροπής μας το μόνο που προσφέρουν είναι άφθονες στιγμές κακόγουστης και φθηνής θεατρικής επιθεώρησης, εκατέρωθεν του Αιγαίου. Και επειδή στο defencenews έχουμε πάρει άδω και καιρό την επώδυνη απόφαση να αφήσουμε την ενημέρωση της ΠΟΥΔΡΑΣ για άλλους δημοσιολογουντες, θα συστήναμε στην εκάστοτε Πολιτεία αντί να βγάζει χιλιάδες μονότονες copy paste ανακοινώσεις για την καταγραφή των ατελείωτων Τουρκικών προκλήσεων, αναμασώντας κούφια και βαρύγδουπα λόγια περί ΑΠΟΤΡΕΠΤΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ - ΑΠΑΡΑΒΙΑΣΤΟΥ ΣΥΝΟΡΩΝ – ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ, να υιοθετήσει επιτέλους τις αυτονόητες σκληρές επιχειρησιακές στρατηγικές που κάθε σοβαρό κράτος υιοθετεί για να κόψει την όρεξη σε κάθε είδους αναθεωρητικές κινήσεις.
Κρατάμε μακριά από την κριτική μας τα στελέχη των ΕΕΔ ,όχι ένεκα κάποιας υποκριτικής θεσμικής σεμνοτυφίας αλλά γιατί ξέρουμε ότι γνωρίζουν πόσο προσχηματικό είναι όλο αυτό το έργο που παίζεται μπροστά στα μάτια τους όλα αυτά τα χρόνια. Ένα έργο, που ενίοτε ο επίλογος κάποιου επεισοδίου γράφεται με απώλειες αγαπημένων και εκλεχτών συναδέλφων, που έταξαν από νωρίς την ζωή τους στην υπεράσπιση πραγμάτων που για κάποιους ανόητους χαρτογιακάδες, είναι απλά γράμματα σε Δελτία Τύπου και εθιμοτυπικές καταθέσεις στεφάνων.
Σε κάθε περίπτωση, η συνέχιση της ίδιας αυτιστικής και χρεωκοπημένης πρακτικής με όποια πρόφαση-περιτύλιγμα κι αν μας σερβίρεται στο παρόν ή στο μέλλον, δεν θα είναι τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο, από όσα εύλογα αφήνει να εννοηθεί ο τίτλος του άρθρου: πουκάμισο αδειανό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου