ΕΚΘΕΣΗ-ΣΟΚ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ. Η φυλή των Χούτου στη Ρουάντα έχει δημιουργήσει καλύτερο επιχειρηματικό περιβάλλον από την Ελλάδα! Η ελληνική κυβέρνηση διώχνει συστηματικά τους νέους από τη χώρα

Ρουάντα, ερχόμαστε!

Ποιά Ρουάντα; Ποια Κολομβία; Ποια Αλβανία; Ποια Σκόπια;

Αυτές οι χώρες έχουν καλύτερο επιχειρηματικό περιβάλλον από την Ελλάδα! Σύμφωνα με τον δείκτη Doing Business της Παγκόσμιας Τράπεζας, καθώς στην έκθεση “Doing Business 2019” του διεθνούς οργανισμού καταγράφεται νέα επιδείνωση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος στην χώρα μας.

Συγκεκριμένα, η Ελλάδα για ακόμη μια χρονιά – τέταρτη κατά σειρά – υποχωρεί στην παγκόσμια κατάταξη και πλέον βρίσκεται στην θέση 72 ανάμεσα σε 190 χώρες, από την 67η που βρισκόταν πέρυσι και την 61η που βρισκόταν το 2016.

Η κατάταξη αυτή γίνεται ακόμα πιο αποκαρδιωτική, εάν ληφθεί υπόψη ότι η Ελλάδαβρίσκεται μια ανάσα πάνω από την Ινδονησία και τη Μογγολία και ότι μακράν καλύτερες επιδόσεις στο επιχειρηματικό περιβάλλον έχουν χώρες όπως η Κολομβία (65η θέση), η Αλβανία (63η), η Ρουάντα (29η), αλλά και τα γειτονικά Σκόπια (10η θέση). Σημειώνεται ότι στις αντίστοιχες εκθέσεις του 2014 και του 2015 η Ελλάδα είχε σκαρφαλώσει στην 58η θέση, αλλά έκτοτε διαρκώς κατρακυλά χαμηλότερα.

Στην κορυφή της λίστας της Παγκόσμιας Τράπεζας ως η χώρα με το καλύτερο περιβάλλον για doing business φιγουράρει η Νέα Ζηλανδία, ακολουθεί η Σιγκαπούρη και η Δανία, ενώ η λιγότερο φιλική ως προς την επιχειρηματικότητα χώρα είναι η Σομαλία, η Ερυθραία και Βενεζουέλα.

Σημειώνεται ότι η έκθεση “Doing Business 2019” αποτελεί την 16η περιοδική ετήσια έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας όπου καταγράφονται οι μεταρρυθμίσεις που έχουν εφαρμοστεί στην κάθε χώρα τους προηγούμενους μήνες με στόχο την βελτίωση της επιχειρηματικής δραστηριότητας, καθώς και αυτές που την περιορίζουν. Ο δείκτης Doing Business συνιστά έναν ποιοτικό δείκτη όπου συγκρίνει τις μεταρρυθμίσεις για την βελτίωση της επιχειρηματικότητας και την προστασία της ιδιοκτησίας ανάμεσα σε 190 χώρας, από το Αφγανιστάν μέχρι και την Ζιμπάμπουε.

Σύμφωνα με την έκθεση της Παγκόσμιας Τράπεζας, ο μόνος τομέας στον οποίο η Ελλάδα εμφανίζει βελτίωση είναι η διαδικασία των οικοδομικών αδειών, η οποία έγινε απλούστερη καθώς πραγματοποιείται σε λιγότερο χρόνο και πιο οικονομική.

Τα στοιχεία του Doing Business 2019 δείχνουν ότι οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα καταβάλλουν το 51,9% των κερδών τους για φόρους και εισφορές και η χώρα μας κατατάσσεται 65η στον δείκτη της πληρωμής φόρων.

Ακόμα μεγαλύτερες είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις στους εξής τομείς:

– Ηλεκτροδότηση: Η χώρα μας κατατάσσεται στην 79η θέση μεταξύ των 190 χωρών της έκθεσης, καθώς χρειάζονται επτά διαδικασίες για την ηλεκτροδότηση επιχειρήσεων, για τις οποίες απαιτούνται 55 ημέρες, ενώ το κόστος φθάνει το 69,9% του κατά κεφαλήν εισοδήματος

– Εξασφάλιση πιστώσεων: Η Ελλάδα βρίσκεται στην 99η θέση, με βαθμολογία μόλις 50/100 στον δείκτη εξασφάλισης πιστώσεων

– Καταχώρηση ακίνητης περιουσίας: Η Ελλάδα βρίσκεται σχεδόν στον πάτο, στην 153η θέση, με το κόστος των σχετικών διαδικασιών να φθάνει το 20% της αξίας του ακινήτου.

Η κατάταξη της Ελλάδας στους επιμέρους δείκτες της έκθεση έχει ως εξής:

– Έναρξη επιχείρησης: 44η θέση (από 37η πέρυσι)
– Διαχείριση κατασκευαστικών αδειών: 39η θέση (από 58η πέρυσι)
– Ηλεκτροδότηση: 79η θέση (από 76η πέρυσι)
– Καταχώρηση ακίνητης περιουσίας: 153η θέση (από 145η πέρυσι)
– Εξασφάλιση πιστώσεων: 99η θέση (από 90ή πέρυσι)
– Προστασία επενδυτών μειοψηφίας: 51η θέση (από 43η πέρυσι)
– Πληρωμή φόρων: 65η θέση (αμετάβλητη από πέρυσι)
– Διασυνοριακό εμπόριο: 31η θέση (από 29η πέρυσι)
– Επιβολή συμβάσεων: 132η θέση (από 131η πέρυσι)
– Επίλυση πτωχεύσεων: 62η θέση (από 57η πέρυσι).

Την ώρα που η χώρα μας υποχωρεί σχεδόν σε όλους τους δείκτες, η έκθεση καταγράφει νέο ρεκόρ μεταρρυθμίσεων σε παγκόσμιο επίπεδο. Ειδικότερα, στις 190 χώρες που καλύπτει το Doing Buisness 2019, υιοθετήθηκαν συνολικά 314 μεταρρυθμίσεις που βελτιώνουν το επιχειρηματικό περιβάλλον. Έτσι, καταρρίπτεται το προηγούμενο ρεκόρ των 290 μεταρρυθμίσεων, το οποίο είχε καταγραφεί πριν από δύο χρόνια.

Κατά τ΄άλλα η σημερινή κυβέρνηση ψάχνει για δανεικά ώστε να μπορέσει να συντηρήσει το σύστημα που διώχνει τους πιό δυναμικούς νέους εκτός Ελλάδας. Οι τελευταίοι αποτελούν πρόβλημα γιά το καθεστώς που ο κ. Τσίπρας έχει κατά νούν…,σημειώνει ο Αθανάσιος Χ. Παπανδρόπουλος στο άρθρο που ακολουθεί>

Η φυγή, νέων κυρίως, Ελλήνων στο εξωτερικό συνεχίζεται και στην ουσία δεν νομίζουμε ότι είναι θέμα που απασχολεί σοβαρά το πολιτικό σύστημα της χώρας.Ιδιαίτερα δε τη σημερινή κυβέρνηση,που έχει «έρωτα» με την καρέκλα της εξουσιας.

Η μικροπολιτική, εξάλλου, δεν έχει τέτοιες ανησυχίες. Οι θώκοι και οι καρέκλες, οι παράτες και τα λοιπά «τραλαλά» είναι πολύ σοβαρότερα θέματα από τους 500.000 σήμερα και πιθανώς ένα εκατομμύριο σε λίγα χρόνια νέους οι οποίοι, απαυδισμένοι και απογοητευμένοι, θα έχουν ρίξει μαύρη πέτρα πίσω τους.

Ένας από τους νέους αυτούς, σε ηλεκτρονική επιστολή του μού υπογραμμίζει ότι «το ελληνικό πρόβλημα είναι η σταδιακή ανατροπή μίας καταστάσεως η οποία δεν έχει ούτε παρόν, ούτε μέλλον. Και όσο κανείς δεν κάνει λόγο για μια τέτοια εξέλιξη, η παραμονή στην Ελλάδα είναι πράξη αφροσύνης».

Υποθηκεύει το μέλλον καθε ανθρώπου που θέλει να βλέπει μπροστά και πέρα απο μικροποτάμια τύπου «Ρουβίκωνα»

Ως φαίνεται δε, τα επίσημα στοιχεία επιβεβαιώνουν παρόμοιες εκτιμήσεις. Γνωστή έρευνα που πραγματοποίησε για το θέμα της φυγής Ελλήνων εκτός Ελλάδος η εταιρεία ICAP λέει πολλά. Συγκεκριμένα, η εταιρεία απευθύνθηκε σε 1.268 Έλληνες που ζουν στο εξωτερικό. Σύμφωνα με τις απαντήσεις τους διαπιστώνεται ότι οι κύριοι λόγοι που τούς οδήγησαν στην μετανάστευση είναι, σε ποσοστό 41%, η έλλειψη αξιοκρατίας στην χώρα και η διαφθορά. Ακολουθούν η οικονομική κρίση (34%) και οι καλύτερες προοπτικές που υπάρχουν στο εξωτερικό (33%).

Ωστόσο, πέρα από τα αίτια που προκαλούν αυτό το πολυσήμαντο κύμα μετανάστευσης –που είναι και μοναδικό ως πρός τον όγκο του γιά χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης– υπάρχουν και άλλοι σοβαροί λόγοι που καθιστούν το φαινόμενο επικίνδυνο.

Κατά πρώτον λόγο, όπως επισημαίνει και ο οικονομολόγος δρ. Γιώργος Κωνσταντινίδης, η αιμορραγία που προκαλεί το φαινόμενο της μετανάστευσης στην ελληνική οικονομία, σε όρους Ακαθαρίστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ) και εισοδήματος είναι πολύ μεγάλη για το μέγεθος της χώρας και την κοινωνία της.Αλλά και για τις προοπτικές της στον μεταβαλλόμενο κόσμο μας.

«Αυτό γίνεται εύκολα αντιληπτό από την ποσοστιαία κατανομή των Ελλήνων που εγκαταλείπουν τα πάτρια εδάφη με κριτήριο το επίπεδο σπουδών τους. Συγκεκριμένα, το 9% διαθέτει διδακτορικό, το 55% κατέχει μεταπτυχιακό δίπλωμα σπουδών, το 20% πτυχίο πανεπιστημίου (ΑΕΙ), ένα 10% περίπου πτυχίο ΤΕΙ και μόνον το 6% δεν κατέχει πτυχίο. Ηλικιακά, στην ομάδα που έχει τα “ηνία” της μετανάστευσης βρίσκονται σε ποσοστό 35% οι νέοι από 30 έως 35 ετών και στην δεύτερη θέση, σε ποσοστό 28%, οι νέοι από 25 έως 30 ετών.

»Η λαϊκή ρήση ότι από την Ελλάδα φεύγουν τα καλύτερα μυαλά έχει μία δόση αλήθειας, διότι αρκετοί από όσους επιλέγουν να μεταναστεύσουν έχουν διαπρέψει στις ακαδημαϊκές σπουδές τους, διαθέτουν μικρή ή μεγάλη εργασιακή εμπειρία, αλλά οι προσδοκίες τους για επαγγελματική αποκατάσταση διαψεύδονται μόλις διαπιστώσουν την αναξιοκρατία και την γραφειοκρατία που επικρατούν στους περισσότερους κλάδους, αν όχι σε όλους, της οικονομικής και κοινωνικής δραστηριότητας της χώρας μας.

»Κάποιες φορές, η επιχειρηματικότητα, το υγιές επιχειρείν, η ανταγωνιστικότητα μεταξύ επιχειρήσεων ή μεμονωμένων ατόμων, η επιδίωξη της καινοτομίας και της αριστείας αντιμετωπίζονται με καχυποψία, δογματισμό, ιδεοληπτικά ή και με εχθρότητα. Κατά τη γνώμη ορισμένων διανοουμένων και οικονομολόγων, η Ελλάδα αποτελεί το τελευταίο σοβιετικού τύπου μόρφωμα της Ευρώπης ή και ολόκληρου του δυτικού πολιτισμού, σε μία σειρά θεμάτων κρατικής οργάνωσης, θεσμικών δομών και λειτουργίας της οικονομίας», αναφέρει ο δρ. Γ. Κωνσταντινίδης.

Κατά συνέπεια, ένας μορφωμένος νέος με εξειδίκευση δεν έχει κανέναν λόγο να μένει στην Ελλάδα όταν, σε χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία, η Γερμανία, η Ελβετία και άλλες μπορεί να βρει αξιοπρεπή εργασία με βάση τις γνώσεις και τις εμπειρίες του, μέσα από αξιοκρατικές διαδικασίες. Αντιθέτως, στην Ελλάδα – όπου, κυρίως λόγω των δομικών προβλημάτων της διοίκησης και της οικονομίας, δεν υπάρχουν επενδύσεις– η όποια απασχόληση είναι ευκαιριακή και άνευ ουσιαστικού περιεχομένου.

Η κυβέρνηση σχεδόν πανηγυρίζει γιατί η ανεργία μειώνεται μερικές μονάδες επί των δικών της ημερών. Προφανώς, όμως, δεν θέλει με κανέναν τρόπο να γίνει συζήτηση για τον τρόπο της μείωσης και τα ποιοτικά χαρακτηριστικά των θέσεων εργασίας που δημιουργούνται. Αυτά δυστυχώς είναι τα τραγικά σημεία της υπόθεσης. Όχι φυσικά γιατί ένα μέρος του πληθυσμού βρίσκει, έστω και πρόσκαιρη, απασχόληση και μερικά ευρώ προκειμένου απλώς να επιβιώσει. Αλλά, ακριβώς γιατί ένα μέρος του πληθυσμού βρίσκει πρόσκαιρη απασχόληση και μερικά ευρώ προκειμένου να επιβιώσει χωρίς ελπίδα και προοπτική.

Σημερα λοιπον,αυτό είναι το σοβαρότερο πρόβλημα της χώρας και όχι οι αερολογίες ότι θα βγούμε στις αγορές, για να δανειζόμαστε εκ νέου αλλά πιο ακριβά,για να διαιωνιζεται το συστημα που διωχνει τους νεους και καθιερωνει την παρακμη.Ποιός ξέρει ομως,Ίσως η παρακμή αυτή για κάποιους να είναι «όραμα»εξουσίας.

*Η φυλή των Χούτου εγκαταστάθηκε στη Ρουάντα τον 14ο αιώνα και οι Τούτσι τον 15ο. Από το 1890 αρχικά οι Γερμανοί και μετά οι Βέλγοι έκαναν την χώρα αποικία τους μέχρι το 1962οπότε και η Ρουάντα έγινε ανεξάρτητο κράτος. Για 500 περίπου χρόνια οι Τούτσι ήταν οι πολιτικά κυρίαρχοι στην χώρα και καταπίεζαν τους Χούτου. Η χρησιμοποίηση της μειονότητας των Τούτσι από τους αποικιοκράτες ως άρχουσα τάξη της χώρας και η καταπίεση της πλειοψηφίας των Χούτου απ αυτούς ήταν ακόμα ένας λόγος της διαμάχης μεταξύ των δύο φυλών. Από το 1959 υπάρχει ένοπλη διαμάχη μεταξύ τους. Το 1994 με αφορμή τον θάνατο του τότε προέδρου της χώρας ξέσπασαν ταραχές που οδήγησαν στην γνωστή και ως Γενοκτονία της Ρουάντα με πάνω από μισό εκατομμύριο Τούτσι νεκρούς από τους Χούτου. Λόγω των ταραχών εκατομμύρια κάτοικοι εγκατέλειψαν την χώρα. Το γεγονός αυτό έχει χαρακτηριστεί από τον ΟΗΕ ως γενοκτονία.

kerberos-hellas