Σε μια περιοχή με τριτοκοσμικού τύπου πολυώροφες "αποθηκευτικές" κατοικίες ανθρώπων έρχεται αντιμέτωπος με ένα κτίριο, το οποίο μοιάζει με την πολυτελή έδρα κάποιας μεγάλης πολυεθνικής εταιρείας. Αυτό είναι το περίφημο "Σπίτι του Λαού". Ένα κτίριο πιο "θωρακισμένο" από την αμερικανική πρεσβεία και πολύ πιο εντυπωσιακό από την ταπεινή έδρα του πλουτοκρατικού "κατεστη¬μένου", που βρίσκεται στη Ρηγίλλης.
Αυτά όλα είναι παράξενα.
Τι συμβαίνει;...
Οι αντιιμπεριαλιστές έχουν "κέντρο επιχειρήσεων" πιο θωρακισμένο από τους ιμπεριαλιστές; Ποια ανάγκη τους εξυπηρετούν; Οι ιμπεριαλιστές, για παράδειγμα, κινδυνεύουν από τους λαούς και είναι απόλυτα φυσικό να έχουν ανάγκη την προστασία των σιδηρόφρακτων κτιρίων. Έχουν ανάγκη τις δεκάδες κάμερες, για να παρακο-λουθούν τα συμβαίνοντα στο περίγυρο του κτιρίου, προκειμένου να μην αιφνιδιαστούν.
Κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να γίνουν θύματα εισβολής από τα πολλά εξοργισμένα και εξαθλιωμένα θύματά τους.
Το "Σπίτι του Λαού" ανήκει στο ΚΚΕ. Ανήκει στους φερόμενους σαν προστάτες των φτωχών εργαζομένων. Έχουν αυτοί οι "προστάτες" τις ίδιες ανάγκες με τους ιμπεριαλιστές, ώστε να χτίζουν τα ίδια σιδηρόφρακτα "κελύφη";
Φυσιολογικά αυτό το "σπίτι" ούτε πόρτες δεν θα έπρεπε να έχει, εφόσον η πρόσβαση του λαού στο "σπίτι" του θα έπρεπε να είναι δεδομένη.
Φυσιολογικά οι περισσότεροι χώροι του θα έπρεπε να έχουν σχεδιαστεί με τρόπο τέτοιο, που να εξυπηρετεί τις ανάγκες φτωχών εργαζομένων, οι οποίοι βρίσκονται στα όρια των όποιων αναγκών τους.
Η "χωροταξία" του "Σπιτιού του Λαού" θα έπρεπε δηλαδή να εκφράζει την ιδεολογική άποψη του ΚΚΕ και άρα την αλληλεγγύη μεταξύ των εργαζομένων. Η γραφειοκρατία του να εξαντλείται στη νομική υποστήριξη εργαζομένων, οι οποίοι αντιμετωπίζουν προβλήματα στους χώρους εργασίας τους και στη συλλογή χρημάτων, ώστε να υπάρχει δυνατότητα αλληλοβοήθειας μεταξύ των εργαζομένων. Να έχει χώρους εστιατορίων για φθηνά γεύματα ανέργων, τα οποία θα προέκυπταν από εισφορές φτωχών εργαζομένων υπέρ ανέργων εργαζομένων, οι οποίοι για ένα κρίσιμο διάστημα έχουν ανάγκη από την απαλλαγή κάποιων εξόδων. Να έχει χώρο για να μπορούν οι φτωχοί εργαζόμενοι να αφήνουν τα παιδιά τους, όταν αυτοί θα έτρεχαν για το μεροκάματο. Να έχει χώρο για να μπορούν τα παιδιά των φτωχών εργαζομένων να έχουν πρόσβαση στη σύγχρονη τεχνολογία.
Τι περιμένει δηλαδή κάποιος να δει, όταν ακούει για "Σπίτι του Λαού";
Να γίνεται μια διαχείριση των κοινών πόρων του λαού υπέρ του λαού. Να γίνεται μια "πρότυπη" κομμουνιστική διαχείριση των κοινωνικών προβλημάτων, για να "καταγγελθούν" οι ανεπάρκειες και η αναισθησία της καπιταλιστικής κοινωνίας και βέβαια να "διαφημιστεί" το κομμουνιστικό προϊόν. Μια διαχείριση-"υπόσχεση" για το πώς αντιλαμβάνεται το ΚΚΕ την εξουσία. Από τη στιγμή που το ΚΚΕ έχτισε αυτό το μεγαθήριο, έπρεπε να του δώσει τον επιθυμητό "χαρακτήρα". Έπρεπε να του δώσει μια ιδεολογική ταυτότητα.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ ΤΡΑΙΑΝΟΥ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου