Επάγγελμα «ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΗΣ».
Ένα επάγγελμα με μέλλον και προοπτική, στις ματωμένες διαδρομές των δολοφόνων, των κανιβάλων και των λοιπών τεράτων του πολυπολιτισμού…
Ελάτε να μπούμε στα άδυτα του κόσμου τους…
Πρόκειται για ένα επάγγελμα ομολογουμένως πολυσύνθετο, αφού οι «λειτουργοί» του οφείλουν να διαθέτουν ανομολόγητες "αρετές". Κυρίαρχη όλων το θράσος.
Είναι προτέρημα που πρέπει να διαθέτει εν αφθονία ο «αντιρατσιστής λειτουργός», για να μπορεί απερίσπαστα να διαστρέφει την πραγματικότητα, και να εμφανίζει με τρόπο ζηλευτό το δολοφόνο ως θύμα που χρήζει συμπάθειας… φροντίδας… και ακόμη μεγαλύτερης ανοχής, προκειμένου να συνεχίζει απερίσπαστα το ολέθριο ανθρωποκτόνο έργο του.
Δεύτερη αλλά εξ ίσου σημαντική σε βαρύτητα "αρετή", είναι η υποκρισία και μάλιστα η απύθμενη.
Τρίτη βαρυσήμαντη "αρετή", είναι η αντικοινωνική εμπάθεια.
Πρόκειται για προσόντο επίκτητο και διαρκώς αυτοβελτιούμενο για κάθε «αντιρατσιστή λειτουργό» ο οποίος οφείλει, σκόπιμα… συνειδητά… κατευθυνόμενα… και με δυναμισμό απερίγραπτο…
Η επαγγελματική αποκατάσταση είναι σίγουρη και εξασφαλισμένη και το μέλλον λαμπρό, αφού αν διαθέτεις τα παραπάνω αξιοζήλευτα προσόντα, τότε…
-Και το μέλλον σου προδιαγράφεται λαμπρό ως συντάκτης εκθέσεων, έχοντας πίσω σου ένα μηχανισμό ισχυρής υποστήριξης, επαγγελματικού promotion, και κορυφαία θέση στα «σαλόνια» των ανθρωπιστικών ΜΜΕ (ηλεκτρονικών και έντυπων), και φυσικά μετά τη δόξα έρχεται και το χρήμα και τόσα άλλα καλούδια του πολυαγαπημένου μας ανθρωπιστικού οικοδομήματος.
Το προφίλ του καλού επαγγελματία «αντιρατσιστή λειτουργού», ολοκληρώνεται μόλις μπουν και οι τελευταίες πινελιές που προσδίδουν στο έργο του αδιαμφισβήτητη αντικειμενικότητα. Πιο συγκεκριμένα…
Ανοίγουμε το NEWSBOMB του κ. Χαρδαβέλα και κάτω από τον πηχυαίο τίτλο:
Διαβάζουμε:
Έκθεση με θέμα την ξενοφοβία στην Ελλάδα κοινοποιήθηκε διεθνώς σήμερα από την οργάνωση Human Rights Watch.
Η έκθεση τιτλοφορείται ως «Μίσος στους δρόμους. Η ξενοφοβική βία στην Ελλάδα» και είναι 92 σελίδες οι οποίες βασίζονται σε μαρτυρίες ανθρώπων που έχουν πέσει θύματα του ρατσισμού.
Είναι προϊόν επιτόπιας έρευνας και πρόκειται για μια ανάλυση για τον τρόπο με τον οποίο η πολιτική εξουσία αντιμετωπίζει τέτοια περιστατικά.
Στην έκθεση αναφέρεται πως παρά την κλιμάκωση της ρατσιστικής βίας στη χώρα μας, η δημόσια διοίκηση δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα κρούσματα με αποτελεσματικό τρόπο.
Για να πραγματοποιηθεί η έρευνα, 59 άτομα, όλα θύματα ρατσιστικών επιθέσεων έδωσαν συνέντευξη στην οργάνωση.
Στην έκθεση αναφέρεται πως η πλειοψηφία των επιθέσεων έγινε από ομάδες ατόμων που φορούσαν κράνη και μαύρα ρούχα.
Οι δράστες χτυπούν τα θύματά τους με μπουκάλια ή μαχαίρια και στη συνέχεια επιβιβαζόμενοι σε μηχανές, εξαφανίζονται.
Μάλιστα, σημαντικό στοιχείο είναι πως οι Αρχές σε πολλές περιπτώσει αποθαρρύνουν τα θύματα από το να καταγγείλουν τις επιθέσεις, τονίζοντας πως αν δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσουν τους δράστες, δεν θα έχουν αποτελέσματα.
Επίσης, με την αφορμή πως θα κρατηθούν στο τμήμα, πολλά από τα θύματα μεταπείστηκαν και δεν έκαναν καταγγελία της επίθεσης που δέχθηκαν.
Από την έκθεση προέκυψε μάλιστα, πως μια υποψήφια με το κόμμα της Χρυσής Αυγής, συμμετείχε στην επίθεση κατά του Άλι Ραχμί.
Στόχος της έκθεσης σύμφωνα με τους ανθρώπους του οργανισμού είναι να λειτουργήσει αποτελεσματικά το σύστημα της αστυνομίας και της δικαιοσύνης.. κριτική χωρίς την προσφορά τεχνικής και οικονομικής βοήθειας δεν αποδίδει.
Το σύστημα πρέπει να ενδυναμωθεί, για να αντιμετωπίσει τα περιστατικά ρατσιστικής βίας, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται.
Αντιστοιχίστε λοιπόν αυτό το έκτρωμα με την καθημερινότητα και τη ζωή σας…
Θυμηθείτε τους δολοφονημένους από τα τέρατα συμπολίτες μας…
Πηγή: tsoutsouneros.arvanitis.
Ένα επάγγελμα με μέλλον και προοπτική, στις ματωμένες διαδρομές των δολοφόνων, των κανιβάλων και των λοιπών τεράτων του πολυπολιτισμού…
Ελάτε να μπούμε στα άδυτα του κόσμου τους…
Πρόκειται για ένα επάγγελμα προσοδοφόρο στις μέρες μας, και οι σκοτεινές του διαδρομές χάνονται μέσα στα πολυδαίδαλα κανάλια του πλούτου των επαγγελματιών «ανθρωπιστών» και των συμμοριών της διεθνούς δουλεμπορίας.
Πρόκειται για ένα επάγγελμα ομολογουμένως πολυσύνθετο, αφού οι «λειτουργοί» του οφείλουν να διαθέτουν ανομολόγητες "αρετές". Κυρίαρχη όλων το θράσος.
Είναι προτέρημα που πρέπει να διαθέτει εν αφθονία ο «αντιρατσιστής λειτουργός», για να μπορεί απερίσπαστα να διαστρέφει την πραγματικότητα, και να εμφανίζει με τρόπο ζηλευτό το δολοφόνο ως θύμα που χρήζει συμπάθειας… φροντίδας… και ακόμη μεγαλύτερης ανοχής, προκειμένου να συνεχίζει απερίσπαστα το ολέθριο ανθρωποκτόνο έργο του.
Δεύτερη αλλά εξ ίσου σημαντική σε βαρύτητα "αρετή", είναι η υποκρισία και μάλιστα η απύθμενη.
Χωρίς αυτή ο «λειτουργός του αντιρατσισμού» δυσκολεύεται μέσα στη μαυρίλα της νύχτας να διακρίνει αν...
Οι φοβισμένες σκιές που περπατούν βιαστικά στους δρόμους μιας πόλης φάντασμα, είναι τα «θύματα του ιμπεριαλισμού» που χρηματοδοτείται για να λιβανίζει, ή οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι της διπλανής πόρτας που κάποιοι φρόντισαν να βιάσουν τη γειτονιά τους… τη ζωή τους… το παιδί τους… ή τη γερόντισσα του απέναντι διαμερίσματος.
Τρίτη βαρυσήμαντη "αρετή", είναι η αντικοινωνική εμπάθεια.
Πρόκειται για προσόντο επίκτητο και διαρκώς αυτοβελτιούμενο για κάθε «αντιρατσιστή λειτουργό» ο οποίος οφείλει, σκόπιμα… συνειδητά… κατευθυνόμενα… και με δυναμισμό απερίγραπτο…
-Να μετονομάζει το καλάσνικωφ του δολοφόνου, σε σιδηρολοστό που έχει χωμένο στο βρακί της η «εθνικίστρια» γερόντισσα της Αριστοτέλους…
-Να μετονομάζει το σουγιά του Σομαλού, σε σιδηρογροθιά του εθνικιστή γέροντα της Πλατείας Αττικής…
-Να μετασχηματίζει το κατσαβίδι και τα τσεκούρια του Αφγανού που δολοφονεί στην Πάτρα, στο κέντρο της Αθήνας και αλλού, σε φονικό χέρι μιας γυναίκας (της όποιας γυναίκας) που …ξυλοκόπησε τα αδίστακτα ρεμάλια που περιφέρονται ανεξέλεγκτα δολοφονώντας και βιάζοντας στις πρώην ήσυχες γειτονιές της πατρίδας μας.
-σε τσακώνει ένας επιτυχημένος εργοδότης (πχ SOROS)…
-σε εντάσσει σε μια κορυφαία εταιρεία του ομίλου (πχ HUMAN RIGHTS WATCH)…
-Και το μέλλον σου προδιαγράφεται λαμπρό ως συντάκτης εκθέσεων, έχοντας πίσω σου ένα μηχανισμό ισχυρής υποστήριξης, επαγγελματικού promotion, και κορυφαία θέση στα «σαλόνια» των ανθρωπιστικών ΜΜΕ (ηλεκτρονικών και έντυπων), και φυσικά μετά τη δόξα έρχεται και το χρήμα και τόσα άλλα καλούδια του πολυαγαπημένου μας ανθρωπιστικού οικοδομήματος.
Το προφίλ του καλού επαγγελματία «αντιρατσιστή λειτουργού», ολοκληρώνεται μόλις μπουν και οι τελευταίες πινελιές που προσδίδουν στο έργο του αδιαμφισβήτητη αντικειμενικότητα. Πιο συγκεκριμένα…
-Βλέπεις δολοφονημένο Έλληνα???
: Προσπερνάς αδιάφορα το περιστατικό σιγοψιθυρίζοντας: «Ένας ρατσιστής λιγότερος»…
-Βλέπεις Σομαλό να τρέχει με τα χέρια ματωμένα από το αίμα κάποιας γερόντισσας ξεχασμένης σε κάποιο διαμέρισμα της γειτονιάς???
: Τον φωτογραφίζεις και χρησιμοποιείς τη φωτογραφία ως πειστήριο στην «ανθρωπιστική» σου έκθεση με τη λεζάντα: «Δείτε τι έκαναν σ αυτό το θύμα του ιμπεριαλισμού οι Έλληνες ρατσιστές και πάρτε μέτρα κατά της Ελλάδας»…
-Βλέπεις βιασμένη φοιτήτρια από τα ανθρωπόμορφα τέρατα που κυκλοφορούν ελεύθερα στις γειτονιές της Ελλάδας???
: Την προσπερνάς επίσης αδιάφορα φωνάζοντας για να σ ακούσουν και άλλοι: «Α την πουτάνα… Τα θελε ο κώλος της»…
-Βλέπεις αστυνομικό να συλλαμβάνει κάποιο πολυπολιτισμικό κοπρόσκυλο που έσπαγε αυτοκίνητα ανυποψίαστων κατοίκων???
: Τον φωτογραφίζεις… Καταγράφεις τα διακριτικά του… και τον συμπεριλαμβάνεις ως «αποδεικτικό» στην ανθρωπιστική σου έκθεση, με τη λεζάντα: «Ιδού τα εγκλήματα και η απανθρωπιά της ΕΛ.ΑΣ»…
-Βλέπεις Πακιστανό δολοφονημένο από τη μαφία των συμπατριωτών του που τον απήγαγαν ζητώντας λύτρα από τους συγγενείς???
: Συντάσσεις την έκθεσή σου γράφοντας: «Έλληνες ρατσιστές που είχαν βάλει φούμο στα πρόσωπά τους για να ξεγελάσουν το θύμα τους εμφανιζόμενοι ως Πακιστανοί, απήγαγαν τον δυστυχή ζητώντας λύτρα από την οικογένειά του»…
Πάμε τώρα να κάνουμε και μια πρακτική εφαρμογή όλων των παραπάνω???
Ανοίγουμε το NEWSBOMB του κ. Χαρδαβέλα και κάτω από τον πηχυαίο τίτλο:
"Μίσος στους δρόμους» - Διεθνής έκθεση για την ξενοφοβία στην Ελλάδα"
Διαβάζουμε:
Έκθεση με θέμα την ξενοφοβία στην Ελλάδα κοινοποιήθηκε διεθνώς σήμερα από την οργάνωση Human Rights Watch.
Η έκθεση τιτλοφορείται ως «Μίσος στους δρόμους. Η ξενοφοβική βία στην Ελλάδα» και είναι 92 σελίδες οι οποίες βασίζονται σε μαρτυρίες ανθρώπων που έχουν πέσει θύματα του ρατσισμού.
Είναι προϊόν επιτόπιας έρευνας και πρόκειται για μια ανάλυση για τον τρόπο με τον οποίο η πολιτική εξουσία αντιμετωπίζει τέτοια περιστατικά.
Στην έκθεση αναφέρεται πως παρά την κλιμάκωση της ρατσιστικής βίας στη χώρα μας, η δημόσια διοίκηση δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τα κρούσματα με αποτελεσματικό τρόπο.
Σε δηλώσεις της η ερευνήτρια της οργάνωσης, Τζούντιθ Σάδερλαντ, τόνισε:
«Άτομα, προερχόμενα από εμπόλεμες ζώνες, αποφεύγουν να κυκλοφορήσουν το βράδυ στην Αθήνα, λόγω του φόβου ότι θα δεχθούν επίθεση.
Η οικονομική κρίση και η μετανάστευση δεν δικαιολογούν την αποτυχία της Ελλάδας να αντιμετωπίσει τη βία, που διαρρηγνύει τον κοινωνικό ιστό».
Για να πραγματοποιηθεί η έρευνα, 59 άτομα, όλα θύματα ρατσιστικών επιθέσεων έδωσαν συνέντευξη στην οργάνωση.
Στην έκθεση αναφέρεται πως η πλειοψηφία των επιθέσεων έγινε από ομάδες ατόμων που φορούσαν κράνη και μαύρα ρούχα.
Οι δράστες χτυπούν τα θύματά τους με μπουκάλια ή μαχαίρια και στη συνέχεια επιβιβαζόμενοι σε μηχανές, εξαφανίζονται.
Μάλιστα, σημαντικό στοιχείο είναι πως οι Αρχές σε πολλές περιπτώσει αποθαρρύνουν τα θύματα από το να καταγγείλουν τις επιθέσεις, τονίζοντας πως αν δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσουν τους δράστες, δεν θα έχουν αποτελέσματα.
Επίσης, με την αφορμή πως θα κρατηθούν στο τμήμα, πολλά από τα θύματα μεταπείστηκαν και δεν έκαναν καταγγελία της επίθεσης που δέχθηκαν.
Από την έκθεση προέκυψε μάλιστα, πως μια υποψήφια με το κόμμα της Χρυσής Αυγής, συμμετείχε στην επίθεση κατά του Άλι Ραχμί.
Η οργάνωση θεωρεί εντελώς αναξιόπιστα τα στατιστικά στοιχεία για τις ρατσιστικές επιθέσεις στη χώρα μας, ενώ καλεί την Ευρώπη να αναλύσει το φαινόμενο της ρατσιστικής βίας στην Ελλάδα για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα.
Στόχος της έκθεσης σύμφωνα με τους ανθρώπους του οργανισμού είναι να λειτουργήσει αποτελεσματικά το σύστημα της αστυνομίας και της δικαιοσύνης.. κριτική χωρίς την προσφορά τεχνικής και οικονομικής βοήθειας δεν αποδίδει.
Το σύστημα πρέπει να ενδυναμωθεί, για να αντιμετωπίσει τα περιστατικά ρατσιστικής βίας, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται.
Αντιστοιχίστε λοιπόν αυτό το έκτρωμα με την καθημερινότητα και τη ζωή σας…
Θυμηθείτε τους δολοφονημένους από τα τέρατα συμπολίτες μας…
Και τότε θα καταλάβετε τι σημαίνει να είσαι επαγγελματίας αντιρατσιστής στη δούλεψη της Νέας Τάξης.
Πηγή: tsoutsouneros.arvanitis.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου