Αν η ετυμολόγηση λέξεων της γλώσσας μας έχει μεγάλο ενδιαφέρον, τότε ακόμα μεγαλύτερο έχουν τα ονόματά μας, μιας και προσδίδουν διάφορες ιδιότητες και χαρακτηριστικά σε αυτούς που τα φέρουν.
Βέβαια, εδώ και αρκετούς αιώνες η εισβολή ξενόφερτων ονομάτων στην ελληνική κοινωνία έχει γίνει συνήθεια. Το μεγαλύτερο ποσοστό αυτών αν όχι όλα, έχουν εβραϊκές ρίζες. Αποτέλεσμα αυτού είναι πολλά ελληνικά ονόματα να έχουν ξεχαστεί και αντί πλειοψηφίας, να θεωρούνται σπάνια.
Παραδείγματα γνωστών εβραϊκών ονομάτων είναι ο "Ιωάννης" (προέρχεται από το εβραϊκό όνομα Γιεχόαναν ή Γιοάναν), ο "Ηλίας" (προέρχεται από το εβραϊκό όνομα Ελίγιαχου), ο "Ιάκωβος" (από το Γιαακόβ) κ.α.
Είναι πραγματικά λυπηρό, ελληνικά ονόματα όπως τα παρακάτω να μένουν χωμένα βαθιά στο ντουλάπι της ιστορίας μας.
Αγησίλαος (άγω+λαός) ...ο ικανός ηγέτης .
Ανδροκλής (ανήρ+κλέος) ...ο ένδοξος.
Δηϊδάμεια (δήϊος:εχθρός+δαμάζω) ...η νικήτρια των εχθρών.
Διογένης (Ζευς+γένος) ...ο Θεογένητος.
Επαμεινώνδας (επί+άμεινον) ...ο προοδευτικός.
Ευρυσθένης (ευρύς+σθένος) ...ο καρτερικότατος.
Ηλέκτρα (ηλέκτωρ:ο ακτινοβολών ήλιος) ...η ακτινοβολούσα από χάρη.
Θρασύβουλος (θρασύς+βουλεύομαι) ...ο τολμηρά σκεπτόμενος.
Ίων (ίον:άνθος) ...ο μενεξεδένιος.
Ιφιγένεια (ίφι:ισχυρά+γίγνομαι) ...η πολύ ισχυρή.
Καλλιόπη (κάλλος+ωψ:οφθαλμός) ...η έχουσα ωραία μάτια.
Καλλιρρόη (καλώς+ρέω) ...η δροσερή ως καθαρό νερό.
Οδυσσεύς (οδύσσομαι:διώκομαι) ...ο διωκόμενος υπό των Θεών.
Ορέστης (όρος+ίσταμαι) ...ο ορεσίβιος.
Πολυδεύκης (πολύ+δεύκος:γλεύκος) ...ο πολύ γλυκός
Πηνελόπη (πήνη:υφάδι+λέπω:εκτυλίσσω) ...η καλλιτέχνις υφάντρια.
Ναυσικά (ναυς+καίνυμαι:υμνούμαι) ...η υμνούμενη από τους ναυτικούς.
Φιλομήλα (φιλώ+μέλος) ...η φιλόμουσος, η φίλη της αρμονίας.
Ευχόμενος κάποια στιγμή τα ελληνικά κύρια ονόματα να γίνουν σύνηθες φαινόμενο, θα μου επιτρέψετε την παρούσα δημοσίευση να την αφιερώσω στη Γεωργία και τον Ξενοφώντα, ως ελάχιστη ανταπόδοση στην πανέμορφη τελετή ονοματοδοσίας του υπογράφοντος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου