Μια ανάλυση του τρόπου δράσης της παγκόσμιας χρηματομηχανής (Fed)
Την περασμένη εβδομάδα, εν μέσω αυξανόμενων φημών ενός παγκόσμιου νομισματικού πολέμου, ο ισολογισμός της Fed έσπασε το φράγμα των 3 τρισεκατομμυρίων δολαρίων για πρώτη φορά στην ιστορία της. Σύμφωνα με τον blogger Sober Look: "Για πρώτη φορά από τότε που το εν λόγω πρόγραμμα ξεκίνησε (QE) έχει αρχίσει να έχει σημαντική επίπτωση στα αποθέματα των τραπεζών ... τα οποία ΄΄καρφώθηκαν΄΄ την περασμένη εβδομάδα. Το 2013 προβλέπεται αρκετά διαφορετικό από το προηγούμενο έτος. Η νομισματική βάση θα διευρυνθεί δραματικά όσο το τρέχον πρόγραμμα αγοράς τίτλων είναι στη θέση του. " Η εκτύπωση χρήματος" είναι τώρα σε πλήρη εξέλιξη. " («Ο ισολογισμός της Fed μεγαλώνει πάνω από 3 τρισεκατομμύρια δολάρια. Tελικά επηρεάζει τη νομισματική βάση», Sober Look)
Καθίστε ένα λεπτό και εξετάστε τις συνέπειες των ενεργειών εκτύπωσης χρήματος της Fed σε σχέση με το πιο πάνω απόσπασμα απ’τον αναλυτή αγοράς Kyle Bass. Μπορείτε να δείτε τι συμβαίνει;Η Fed ενεργεί ακριβώς όπως θα περίμενε κανείς να ενεργήσει,να δώσει τη δεδηλωμένη πρόθεση να αυξήσει τον πληθωρισμό (υποτίμηση νομίσματος), ενώ εντείνει τον πόλεμο των τάξεων την ίδια στιγμή.
Πώς η Fed εντείνει τον ταξικό πόλεμο ;
Ο πρόεδρος της Fed Bernanke υπήρξε ένθερμος υποστηρικτής της μείωσης του ελλείμματος, το οποίο είναι ο κωδικός για την περικοπή των δημοσίων δαπανών. Ο πρόσφατος "δημοσιονομικός γκρεμός" του διακανονισμού αυξάνει τους φόρους άμεσα στους εργαζόμενους από τον τερματισμό του φόρου μισθωτών υπηρεσιών των διακοπών. Όπως σημειώνει ο Bloomberg: "Σ’όλους έγινε περικοπή δύο ποσοστιαίων μονάδων των αμοιβών τους." Αυτό είναι βέβαιο ότι θα έχει αντίκτυπο στις καταναλωτικές δαπάνες και στην εμπιστοσύνη των καταναλωτών, η οποία μειώθηκε απότομα την περασμένη εβδομάδα.
Παρακάτω περισσότερα από το Bloomberg:
"Οι φόροι μισθοδοσίας αυξήθηκαν. Ως μέρος της συμφωνίας για τον προϋπολογισμό της 1 Ιανουαρίου, το Κογκρέσο συμφώνησε να αφήσει το φόρο , που χρησιμοποιείται για να πληρώσει για τα επιδόματα Κοινωνικής Ασφάλισης, στο ποσοστό επιπέδου 2010,σε 6.2 του 6,2 τοις εκατό από 4,2 τοις εκατό. Αυτό μειώνει το μισθό κατά περίπου 83 δολάρια το μήνα για κάποιον που κερδίζει $ 50.000. "(Bloomberg)
Έτσι, όλες οι εργάτριες μέλισσες (καταναλωτές) έχουν λιγότερα χρήματα να δαπανήσουν, πράγμα που σημαίνει ότι εκεί πρόκειται να υπάρχει λιγότερη δραστηριότητα, υψηλότερη ανεργία και βραδύτερη ανάπτυξη. Είναι αυτό που όλοι οι φιλελεύθεροι οικονομολόγοι έχουν προειδοποιήσει εδώ και πάνω από 3 χρόνια, δηλαδή, αν η κυβέρνηση αποσύρει την δημοσιονομική στήριξη για την οικονομία με τη μείωση των ελλειμμάτων του προϋπολογισμού πάρα πολύ σύντομα, η οικονομία θα ξανακυλήσει σε ύφεση.
Έτσι λοιπόν, τι κάνει η Fed για να αντιμετωπίσει αυτήν τη διαφάνεια και να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση σ’αυτούς που κήρυσαν ότι η λιτότητα είναι η λύση, ότι είχαν δίκιο;
Λοιπόν, αγοράζει ενυπόθηκους τίτλους, έτσι δεν είναι; Έτσι, η Fed είναι πραγματικά αδέξια στη δημοσιονομική πολιτική, αναλαμβάνοντας ένα ρόλο που υποτίθεται ότι πρέπει να παίζεται από το Κογκρέσο. Τώρα, συνειδητοποιώ ότι η αγορά των MBS δεν ταιριάζει ακριβώς με τον ορισμό της δημοσιονομικής πολιτικής, διότι η Fed δεν εισπράττει φόρους και αναδιανείμει τα έσοδα. Αλλά αυτό σίγουρα δεν συμβαδίζει με την περιγραφή της νομισματικής πολιτικής, τώρα το κάνει; Η Fed δεν καθορίζει τους συντελεστές για τον έλεγχο της ροής των πιστώσεων στο σύστημα.
Όχι, η Fed αγοράζει πράγματα, χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία που παρέχουν πίστωση στους αιτούντες δανείων οι οποίοι αγοράζουν περιζήτητα περιουσιακά στοιχεία. Αυτό δεν είναι νομισματική πολιτική, φίλοι μου. Είναι η δημοσιονομική πολιτική με την ευρεία έννοια.
Η Fed πραγματοποιεί αγορές σήμερα $ 45 δις το μήνα σε αμερικανικά κρατικά ομόλογα για να σπρώξει προς τα κάτω μακροπρόθεσμα επιτόκια, προκειμένου να βοηθήσει τις τράπεζες να πωλούν περισσότερα στεγαστικά δάνεια, έτσι ώστε να μπορεί να μειώσει τα αποθέματά τους αναξιοπαθούντων σπιτιών.
Και, η Fed αγοράζει 40 δισεκατομμύρια δολάρια της MBS ανά μήνα για να βοηθήσει τις τράπεζες να καθαρίσουν τα βιβλία τους απ’τα εναπομείναντα MBS και να παρέχει χρηματοδότηση για τις τράπεζες να δημιουργήσουν νέα στεγαστικά δάνεια.Επίσης, το 95% του συνόλου των νέων ενυπόθηκων δανείων χρηματοδοτούνται μέσω της Fannie και Freddie. Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση παρέχει όλα τα χρήματα και τη λήψη όλων των κινδύνων, ενώ όλα τα κέρδη πηγαίνουν στη Wall Street.
Ας κάνουμε μια αναθεώρηση:
Η πολιτική των Fannie και Freddie έχει σχεδιαστεί για να βοηθήσει τις τράπεζες.
Το MBS πρόγραμμα αγοράς της Fed έχει σχεδιαστεί για να βοηθήσει τις τράπεζες.
Η πολιτική QE της Fed έχει σχεδιαστεί για να βοηθήσει τις τράπεζες.
Βλέπετε ένα μοτίβο εδώ; Είναι όλα για τις τράπεζες,τα οποία είναι ο λόγος γιατί ο Μαρξ είχε δίκιο όταν αναφέρεται σε «πολιτική οικονομία»,επειδή η οικονομία δεν λειτουργεί σύμφωνα με δωρεάν εντολείς της αγοράς. Είναι οργανωμένο με τρόπο που να επιτυγχάνει καλύτερα τους στόχους της εκλογικής περιφέρειας που ελέγχει τους μοχλούς της πολιτικής εξουσίας.
Τώρα μαντέψετε ποια εκλογική περιφέρεια ελέγχει τα επίπεδα της πολιτικής εξουσίας προς το παρόν;
Εάν μαντέψατε "οι τράπεζες της Wall Street", τότε πετύχατε μπίνγκο!
Έτσι, ποια είναι η επίπτωση που θα έχει για την πολιτική;
Λοιπόν, σε κάποιο βαθμό γνωρίζουμε ήδη την απάντηση στο ερώτημα αυτό, διότι-όπως έχουμε επισημάνει νωρίτερα-η πολιτική διαμορφώνεται προς όφελος των τραπεζών. Ακόμα κι έτσι, η αναλογία μπορεί να είναι χρήσιμη για να καταλάβουν καλύτερα τι συμβαίνει.
Πάμε λοιπόν…
Ας πούμε ότι έχετε 5 εκατομμύρια δολάρια που θέλετε να τεθούν στον τομέα παραγωγής. Στην πραγματικότητα, έχετε αποφασίσει ότι θέλετε να ανοίξετε το δικό σας εργοστάσιο και να παράγετε widgets του ενός ή του άλλου είδους και να τα πουλάτε στο κοινό. Τελικά, θα περιοριστούν οι επιλογές σας σε δύο επιλογές, θα παράγετε είτε μια μοντέρνα γραμμή των ηλεκτρικών αυτοκινήτων για να μειώσετε τις εκπομπές και να ανοίξει ο δρόμος για νέες τεχνολογίες ή θα κατασκευάζετε στεφάνια χούλα χουπς. Λοιπόν, τι είναι αυτό που πρόκειται να γίνει;
Η Fed ανακοίνωσε ένα νέο πρόγραμμα που θα παρέχει 45 δισεκατομμύρια δολάρια το μήνα "επ 'αόριστον" για τους κατασκευαστές οι οποίοι παρέχουν δάνεια με χαμηλό επιτόκιο για τους ανθρώπους που θέλουν να αγοράσουν χούλα χουπ στεφάνια.‘’Γιούπι’’, λέτε. "Θα εγκαταλείψω το σχέδιό μου για να σώσω τον πλανήτη από τα δηλητηριώδη αέρια του θερμοκηπίου και θα κάνω την τύχη μου που πουλώντας χούλα χουπ ομολόγων της Fed αντ 'αυτού."
Αυτό δεν είναι που συμβαίνει; Τίποτα από αυτά δεν έχει να κάνει με τη μείωση της ανεργίας, ενισχύοντας την ανάκαμψη ή την αύξηση της ανάπτυξης. Είναι όλα απλά ένας τρόπος για να διοχετεύει χρήματα σε ισχυρά συστατικά. Και ένα πράγμα είναι σίγουρο, ότι αν η Fed δημιουργεί τη ζήτηση για ένα προϊόν , τότε κάποιος πρόκειται να καλύψει αυτή τη ζήτηση αν βοηθά την ευρύτερη οικονομία ή όχι.
Αλλά αν η Fed μπορεί να αγοράσει ενυπόθηκα ομόλογα, τότε γιατί δεν μπορεί να αγοράσει ομόλογα της υποδομής; Ποια είναι η διαφορά;
Η διαφορά είναι ότι τα ενυπόθηκα ομόλογα αυξάνουν τα κέρδη για τους τραπεζίτες, λαμβάνοντας υπόψη ότι τα ομόλογα υποδομών προσφέρουν απλώς θέσεις εργασίας για τους ανθρώπους που τα έχουν ανάγκη.
Με άλλα λόγια, η διαφορά δεν είναι μεταξύ δημοσιονομικής και νομισματικής, αλλά μεταξύ των «εχόντων» και «μη εχόντων», το οποίο είναι το ίδιο με το να λέμε ότι οι πολιτικές της Fed με βάση ταξικά συμφέροντα. Και αυτό μας φέρνει πίσω στην αρχική μας παρατήρηση από τον Kyle Bass, ο οποίος αναρωτιέται πώς οι ΗΠΑ μπορούν να αυξήσουν την παρούσα κατάσταση (μεγάλα ελλείμματα του προϋπολογισμού και αδύναμη εξαγωγές) χωρίς περισσότερο "ζήτηση του ιδιωτικού τομέα των πιστωτικών";
Σπουδαία ερώτηση. Αλλά μπορείτε να δείτε ότι ο πρόεδρος της Fed, Bernanke, έχει απλώσει ήδη το χέρι του. Η Fed θα συνεχίσει να κυματίζει το ‘’καρότο’’ των 45 δισεκατομμυρίων δολαρίων το μήνα μπροστά από τις τράπεζες έως ότου κάνουν ένα rev-up του πιστωτικού βολάν και δημιουργήσουν ένα νέο καθεστώς τοξικών στεγαστικών δανείων. ( Ο νέος νόμος Προστασίας Καταναλωτών Οικονομικών του Προεδρείου για τα ‘’Ειδίκα Στεγαστικά’’, το οποίο απαιτεί ούτε μια προκαταβολή ούτε πιστωτικά αποτελέσματα, η προοπτική αυτή το καθιστά ακόμη πιο πιθανό.) Ο Bernanke παίζει το ρόλο που η αγορά συμφωνιών επαναγοράς έπαιξε πριν από το κραχ του '08, δηλαδή, η Fed δεσμεύεται να αγοράσει όλα τα σύνθετα ομόλογα (MBS) που παράγουν οι τράπεζες εκτός ισολογισμού για να κρατήσει τα χρήματα που ρέουν προς τις τράπεζες. Είναι ακριβώς όπως την ελεύθερη αγορά, εκτός του ότι δεν είναι τίποτα δωρεάν. Είναι όλα ψεύτικα και ο Bernanke δεν νοιάζεται αν το ξέρουμε!
45 δισεκατομμύρια δολάρια το μήνα δεν είναι τμήμα αλλαγής. Είναι αρκετό όμως για να φουσκώνουν οι τιμές των κατοικιών, να απασχολούν περισσότερους ανευ εργασίας εργάτες, για να αναπτυχθεί η οικονομία και να σώσει τους ισολογισμούς των τραπεζών, που είναι βαθιά στο κόκκινο. Ταυτόχρονα, το επονομαζόμενο ballooning balance sheet της Fed θα ασκήσει πτωτική πίεση στο δολάριο το οποίο θα αυξήσει τις εξαγωγές, μειώνοντας ταυτόχρονα σε πραγματικό πληθωρισμό τους προσαρμοσμένους μισθούς. Όπως είπε και ο άνθρωπος: «Πάμε για να σκοτώσουμε το δολάριο."
Αυτό είναι το σχέδιο της Fed: Να διασώσει τις τράπεζες,να μεταφέρει τα χαμένα στοιχήματα των τραπεζών στον δικό της ισολογισμό,να σφυροκοπήσει το δολάριο,να μειώσει τους μισθούς (μέσω του πληθωρισμού), να τονώσει τις εξαγωγές, να αντλήσει από τον αντιπαραγωγικό τομέα όσα περισσοτερα χρήματα μπορεί και να δημιουργήσει την μαύρη τρύπα την οποία ονομάζουμε ‘’Αγορά κατοικίας στις ΗΠΑ’’.
Φυσικά, ο Πρόεδρος Ομπάμα θα μπορούσε να αποφύγει όλες αυτές τις ανοησίες και να ξεκινήσει κυβερνητικά χρηματοδοτούμενα προγράμματα εργασίας τα οποία θα ‘’σηκώσουν’’ την οικονομία από το κώμα της,θα αυξήσουν την ζήτηση και θα επιβάρυναν τον ΑΕΠ αλλά αυτός ο τρόπος θα ήταν πολύ εύκολος. Και μάλλον κακός για τα κέρδη, επίσης.
Πηγή: 7η Σάλπιγγα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου