Θάνατος από Κίνα

«ἐντεῦθεν ὀργῇ Περικλέης οὑλύμπιος ἤστραπτ᾽ ἐβρόντα ξυνεκύκα τὴν Ἑλλάδα, ἐτίθει νόμους ὥσπερ σκόλια γεγραμμένους, ὡς χρὴ Μεγαρέας μήτε γῇ μήτ᾽ ἐν ἀγορᾷ μήτ᾽ ἐν θαλάττῃ μήτ᾽ ἐν οὐρανῷ μένειν. ἐντεῦθεν οἱ Μεγαρῆς, ὅτε δὴ ᾽πείνων βάδην, Λακεδαιμονίων ἐδέοντο τὸ ψήφισμ᾽ ὅπως μεταστραφείη τὸ διὰ τὰς λαικαστρίας· κοὐκ ἠθέλομεν ἡμεῖς δεομένων πολλάκις.
κἀντεῦθεν ἤδη πάταγος ἦν τῶν ἀσπίδων.»

Δικαιόπολις, Αριστοφάνους, Αχαρνης

«Ο Περικλής σαν το ᾽μαθε πολύ του κακοφάνη, άστραψε και μπουμπούνισε κι’ έκαψε την Ελλάδα. Μας γέμισε ψηφίσματα στριφνά σα να ᾽τανε αινίγματα: Οι Μεγαρείς στην αγορά να μη κοντοζυγώνουν, κι η θάλασσα και η στεριά να μη τους εσηκώνει». Οι Μεγαρίτες, σαν τους θέρισεν η πείνα, στους Σπαρτιάτες τρέξανε ν᾽ ακυρωθεί το ψήφισμα, που κάναμε για τρεις παλιοκουφάλες. Εμείς όμως δε θέλαμε κι αυτοί παρακαλούσαν. Έτσι αρχίνησαν ασπίδες να βροντάνε».

Μετάφραση του ανωτέρω από τον Στέφανο Κουμανούδη

Όπως θυμίζει ,με μεγάλη σατιρική υπερβολή, ο Αριστοφάνης ,στην σχετική κωμωδία του. ο Πελοπονησιακός Πόλεμος που διέλυσε την Ελλάδα ,άρχισε με οικονομικές κυρώσεις και εμπορικό πόλεμο.

Σε παλαιότερο άρθρο μας είχαμε γράψει:
«Οι Γεωστρατηγικές επιλογές των ΗΠΑ είναι δύο: Αντιμετώπιση της Κίνας ή αντιμετώπιση της Ρωσίας.
Ακόμη και οι ΗΠΑ δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν επιτυχώς και γρήγορα και τις δύο διότι αυτό θα επέφερε ένα δυσβάστακτο βάρος στην Οικονομία τους.
Από τις δύο επιλογές η σοβαρότερη είναι αυτή της Κίνας της οποίας η αδιαμφισβήτητη ανάπτυξη σε όλα τα πεδία, ευθέως απειλεί την Αμερικανική κυριαρχία, αρχικά στον Ειρηνικό και κατόπιν στην Αφρική και την Μέση Ανατολή με αργά αλλά σταθερά αυξανόμενη ισχύ και ένταση.»

Η μέχρι τώρα κρατούσα άποψη, σε όλα τα κέντρα που συνδιαμορφώνουν την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, ήταν και πιθανώς είναι ακόμη, κυρίως των Δημοκρατικών αλλά όχι μόνο, ότι ο κύριος αντίπαλος είναι η Ρωσία.

Την άποψη αυτή ήρθε να ανατρέψει η εκλογή του κ. Τραμπ. Ο κ. Τραμπ δεν σταμάτησε να δηλώνει συνεχώς ότι χρειάζεται συνεννόηση με τον Πρόεδρο Πούτιν τον οποίο εκτιμά πολύ και ότι ο αντίπαλος είναι η Κίνα που «έκλεψε» τις δουλειές από τους Αμερικανούς παραγωγικούς εργαζόμενους και άλλα λαϊκιστικά σλόγκαν τα οποία βοήθησαν πολύ για να εκλεγεί. Ξεχνά ότι τις δουλειές τις μετέφερε εκεί το Αμερικανικό Κεφάλαιο κυρίως.

Υπάρχει συνεπώς μια δυνητικά μεγάλη ανατροπή στην αμερικανική εξωτερική πολιτική. Η λέξη δυνητικά χρησιμοποιείται διότι στις ΗΠΑ ο Προέδρος, αν και στην εξωτερική πολιτική είναι πολύ ισχυρός, δεν αποφασίζει μόνος του. Έχουν μεγάλη ισχύ το Κογκρέσο και η Γερουσία, και άλλα κέντρα εξουσίας.

Ο ίδιος ο κ. Τραμπ δίνει την εντύπωση ότι μπορεί εύκολα να αλλάξει άποψη.
Αυτό όμως ισχύει τώρα που δεν έχει αναλάβει ακόμη τα ηνία της εξουσίας.
Ποιός θα είναι ο Πρόεδρος Τραμπ από τις 20 Ιανουαρίου και μετά δεν το ξέρουμε.
Αυτό που ξέρουμε μέχρι τώρα είναι ότι οι δηλώσεις του ανατρέπουν την σκακιέρα και αλλάζουν τους κανόνες του παιχνιδιού.

Ο τρόπος που επέλεξε να το κάνει, με tweets και ανεπεξέργαστες δηλώσεις δείχνουν κάτι σαφές: Ο κ. Τραμπ δεν προτίθεται να παίξει με κανόνες. Δημιουργεί ήδη το πολιτικό χάος που χρειάζεται ώστε να υπάρχει σύγχυση σε ότι αφορά τις προθέσεις του τόσο στους αντιπάλους όσο και στους συμμάχους του. Το είχε δηλώσει και στην προεκλογική εκστρατεία του:
«Σαν έθνος πρέπει να είμαστε περισσότερο απρόβλεπτοι» δήλωσε, «είμαστε υποχρεωμένοι να είμαστε απρόβλεπτοι». Το απέδειξε μετά την εκλογή του.

Παρ’ όλη την χυδαιότητα της συμπεριφοράς του, ο κ. Τραμπ απέδειξε ότι έχει και στρατηγική και τακτική και μεθοδολογία και είναι ένας ιδιαίτερα έξυπνος και πονηρός άνθρωπος, του οποίου είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς την δική του, κρυφή ατζέντα. Αυτό φάνηκε και στην προεκλογική του εκστρατεία. Διέγνωσε την ανησυχία των λαϊκών ψηφοφόρων, την αντιπάθεια τους για το ισχύον κατεστημένο και τις παγιωμένες προκαταλήψεις τους και απευθύνθηκε σε αυτούς με οξυδέρκεια ικανότατου πωλητού που μίλησε την γλώσσα του πελάτη και του είπε αυτά που ήθελε να ακούσει. Στρατηγικά εστόχευσε τις Πολιτείες με τους περισσότερους εκλέκτορες και όχι με τις περισσότερες ψήφους. Η εκλογή του διέψευσε τους Δημοσκόπους και απέδειξε την ορθότητα των επιλογών του στην μάχη για την Προεδρία.

Τώρα πρέπει να ανακαλύψουμε τον Πρόεδρο Τραμπ.
Οι μέχρι τώρα επιλογές και δηλώσεις του δείχνουν μία κατεύθυνση. Πόσο αυτή θα τροποποιηθεί όταν ορκιστεί Πρόεδρος είναι άγνωστο, αλλά η στοχοθέτηση του είναι σαφής.

Η ομάδα εξουσίας που συνέστησε που αποτελείται από στρατηγούς και δισεκατομμυριούχους δίνει μία πρώτη ιδέα.
Δύο από τις επιλογές του δείχνουν καθαρά τον ρηξικέλευθο τρόπο με τον οποίο προτίθεται να διοικήσει.

Η επιλογή του Διευθύνοντος Συμβούλου της Exxon Mobil κ. Tillerson ως Υπουργού Εξωτερικών, ο οποίος είναι και προσωπικός φίλος του κ. Πούτιν και η επιλογή του Στρατηγού των πεζοναυτών Mattis ως Υπουργού Εθνικής Άμυνας, ο οποίος δεν έχει απομακρυνθεί αρκετό χρόνο από την ενεργό υπηρεσία ώστε να εξασφαλίζεται ο πολιτικός έλεγχος του στρατεύματος.

Οι μέχρι τώρα δηλώσεις του είναι ανατρεπτικές της μέχρι τώρα εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ. Ο κ. Τραμπ προτίθεται να έρθει σε συνεννόηση με τον Πρόεδρο Πούτιν και σε αντιπαράθεση με την Κίνα.

Οι αμοιβαίες αβρότητες με τον Πούτιν έχουν φτάσει σε σημείο να εμπλέκουν τον Πούτιν στις εσωτερικές διαφορές μεταξύ Τραμπ και Δημοκρατικών και οι δηλώσεις και επιλογές του κ. Τραμπ για την Κίνα έχουν θέσει την Κινεζική Ηγεσία σε συναγερμό.

Τα κύρια ανατρεπτικά σημεία των Σινοαμερικανικών σχέσεων που προέκυψαν από τις δηλώσεις και επιλογές του κ. Τραμπ είναι τα εξής:
Η αμφισβήτηση της αναγνώρισης μίας και μόνο Κίνας, που έγινε με το τηλεφώνημα Τραμπ-Προέδρου της Ταιβάν, και οι μετέπειτα δηλώσεις του, ότι δεν θα συνεχίσει την πολιτική 45 ετών των ΗΠΑ που αναγνωρίζουν μία μόνο Κίνα αν η Κίνα δεν κάνει εμπορικές παραχωρήσεις προς όφελος των ΗΠΑ.

Η απειλή δασμών για τα κινέζικα προϊόντα και ο διορισμός του καθηγητού Peter Navarro επικεφαλής του νεοσύστατου οργανισμού Εθνικού Εμπορικού Συμβουλίου. Ο καθηγητής Navarro έχει γράψει το βιβλίο Death by China, που είναι και ο τίτλος του παρόντος άρθρου, στο οποίο υποστηρίζει ότι ο Κινεζικός Καπιταλισμός βλάπτει τα συμφέροντα των ΗΠΑ. Είναι με διάφορες δηλώσεις και δημοσιεύσεις οξύτατος εναντίον της εμπορικής σχέσης Κίνας-Αμερικής.

Ο συνδυασμός του διορισμού του Καθηγητή Navarro σε συνδυασμό με τον διορισμό του Wilbur Ross στη θέση του Υπουργού Εμπορίου, ο οποίος είναι επίσης «γεράκι» σε ότι αφορά τις οικονομικές/εμπορικές σχέσεις με την Κίνα προδικάζει σκληρή εμπορική πολιτική ΗΠΑ-Κίνας .

Ο καθηγητής Navarro έγραψε και το ανωτέρω βιβλίο, με το οποίο προδικάζει πως θα είναι ένας πόλεμος με την Κίνα .
Τονίζει τον αυξανόμενο κινεζικό μιλιταρισμό και την μεταβαλλόμενη ισορροπία δυνάμεων υπέρ της Κίνας και ορίζει πως, κατά την άποψη του, μπορεί να διατηρηθεί η Ειρήνη.
Σε αυτό όμως πρέπει να συμφωνήσουν και οι Κινέζοι.

Οι Κινέζοι είναι βαθύτατα ενοχλημένοι από την αμφισβήτηση της αναγνώρισης της ύπαρξης μίας και μόνης Κίνας.
Το έδειξαν με την «σύλληψη» του αμερικανικού υποβρυχίου drone σε διεθνή, μέχρι σήμερα, χωρικά ύδατα.

Σε ότι αφορά τον εμπορικό πόλεμο τα κινεζικά κρατικά ΜΜΕ έγραψαν:
«Η Κίνα οφείλει να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα, δηλαδή το ότι η ομάδα Τραμπ έχει στάση σκληρής γραμμής προς την Κίνα. Πρέπει να απορρίψει οποιεσδήποτε ψευδαισθήσεις και να κάνει πλήρεις προπαρασκευές για οποιαδήποτε επιθετική κίνηση από την Κυβέρνηση Τραμπ» έγραψαν σε κύριο άρθρο οι Global Times,που εκφράζουν την εξωτερική πολιτική του Πεκίνου, προειδοποιώντας για κίνδυνο ολοκληρωτικής σύγκρουσης μεταξύ των δύο Υπερδυνάμεων.
Μέχρι τώρα όλα αυτά είναι επίδειξη προθέσεων και πόλεμος λέξεων.

“Θα αυξήσουμε πολύ τις δαπάνες μας για την βελτίωση του πυρηνικού μας οπλοστασίου μέχρις ότου ορισμένες χώρες λογικευθούν» δήλωσε ο κ. Τραμπ.

Ο νέος Πρόεδρος ,που είναι αναμφισβήτητα πολύ ευφυής, θα διαπιστώσει σύντομα ότι ο Πρόεδρος της Κίνας Xi Jinping,αν αισθανθεί ότι προσβάλλεται έχει πολύ ισχυρά αντίποινα στην διάθεση του.
Με την ανάληψη των καθηκόντων του ο κ. Τραμπ πρέπει να «λογικευτεί» διπλωματικά και να μειώσει τα φραστικά του πυροτεχνήματα. Το σχόλιο του π.χ. ότι «ο ΟΗΕ είναι λέσχη καλοπέρασης» ήταν μάλλον ατυχές.
Η Προεδρία και η Διοίκηση Εργολαβικών Επιχειρήσεων διαφέρουν πολύ.

Η παγίδα του Θουκυδίδη είναι το θεώρημα ότι αν η ανερχόμενη αντιπαρατεθεί με την εδραιωμένη δύναμη ακολουθεί πόλεμος. Το θεώρημα αυτό έχει διαχρονικά αποδειχτεί σωστό τρεις στις τέσσερις φορές.
Η διπλωματία ασκείται στην σκιά και χωρίς καταστροφές . Ο πόλεμος είναι ορατός και πολύ καταστροφικός για όλους.

Πηγή Κάσσανδρος

kerberos-hellas

ΣΧΕΤΙΚΑ:

ΟΙ ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΕΣ ΕΒΡΑΙΟΣΑΞΟΝΕΣ ΤΩΝ ΗΠΑ ΕΧΟΥΝ ΑΦΥΠΝΙΣΤΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ Ο.Ε.Α. ΚΑΙ ΟΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ ΑΚΟΜΑ ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΚΩΣ