Η ΔΙΚΗ ΤΟΥ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗ !!!
ΕΤΣΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕ Ο ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΡΩΤΗΣΑΝ ΤΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΚΑΝΕΙ !!
Η δίκη του Κολοκοτρώνη είναι ένα μεγάλο μάθημα για τον καθένα μας στη ζωή, θέλησαν να θανατώσουν τον ελευθερωτή της Ελλάδος με την κατηγορίαν τής εσχάτης προδοσίας .
Όλο τ' Ανάπλι στο πόδι, από πολύ πρωί, την ήμερα της δίκης, τρεις Απριλίου. Βούιζαν τα πλήθη στη μεγάλη πλατεία τού Πλατάνου. Ο στρατός κρατούσε με κόπο την τάξη. Στο κάτω μέρος της πλατείας είναι το μεγάλο τζαμί, που το χρησιμοποιούσε το βουλευτικό για τις συνεδριάσεις του. Την ίδια σάλα είχαν ορίσει για τη δίκη.Ο Κολοκοτρώνης φαινόταν,χλωμός, βασανισμένος. Περπατούσε όμως με τη συνηθισμένη λεβεντιά του, σοβαρός, αυστηρός, κοιτάζοντας ολόισα μπροστά του. Κρατούσε στο χέρι του κομπολόι. Ο Πλαπούτας ήταν πιο φρέσκος. Άγρίεμα και πείσμα όμως ήταν χυμένο στη μορφή του.
Σήκω απάνω, κατηγορούμενε είπε με σταθερή φωνή στο Γέρο:
Έγινε σιωπή απόλυτη. Ο Γέρος είχε την όψη τώρα γεμάτη λύπη κι αξιοπρέπεια.
Πως ονομάζεσαι;
Θόδωρος Κολοκοτρώνης.
Πόθεν κατάγεσαι;
Από τό Λιμποβίσι της Καρύταινας.
Πόσων ετών είσαι;
Εξηντατεσσάρων.
Τί επάγγελμα κάνεις;
Κρατώ στο χέρι το σουλντάδον τό τουφέκι και πολεμώ για την πατρίδα.Στρατιωτικός. Στρατιώτης ήμουνα. Κράταγα επί 49 χρόνια στο χέρι το ντουφέκι και πολεμούσα νύχτα μέρα για την πατρίδα. Πείνασα, δίψασα, δεν κοιμήθηκα μια ζωή. Είδα τους συγγενείς μου να πεθαίνουν, τ΄ αδέρφια μου να τυραννιούνται και τα παιδιά μου να ξεψυχάνε μπροστά μου. Μα δε δείλιασα. Πίστευα πως ο Θεός είχε βάλει την υπογραφή του για τη λευτεριά μας και πως δεν θα την έπαιρνε πίσω».
ΤΕΛΟΣ ..
Στα απομνημονεύματά του, που διηγήθηκε στον Τερτσέτη ο Κολοκοτρώνης αναφέρει με πόνο:
Μ’ έβαλαν εννέα μήνες φυλάκιση, χωρίς να βλέπω κανέναν εκτός από τον δεσμοφύλακά μου. Δεν ήξερα τόσους μήνες τι γίνεται έξω, ποιος ζει, ποιος πεθαίνει, ποιον άλλον έχουν φυλακισμένο. Δεν ήξερα γιατί μ έχουν φυλακισμένο. Ποτέ δεν πίστευα ότι θα φτάσουν σε τέτοιο σημείο να φτιάξουν ψευδομάρτυρες».
ΠΑΝΤΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΠΡΟΔΟΤΕΣ !!!
[Α.Τ.]
πηγη
kerberos-hellas
ΕΤΣΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕ Ο ΓΕΡΟΣ ΤΟΥ ΜΟΡΙΑ ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΡΩΤΗΣΑΝ ΤΙ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ ΚΑΝΕΙ !!
Η δίκη του Κολοκοτρώνη είναι ένα μεγάλο μάθημα για τον καθένα μας στη ζωή, θέλησαν να θανατώσουν τον ελευθερωτή της Ελλάδος με την κατηγορίαν τής εσχάτης προδοσίας .
Όλο τ' Ανάπλι στο πόδι, από πολύ πρωί, την ήμερα της δίκης, τρεις Απριλίου. Βούιζαν τα πλήθη στη μεγάλη πλατεία τού Πλατάνου. Ο στρατός κρατούσε με κόπο την τάξη. Στο κάτω μέρος της πλατείας είναι το μεγάλο τζαμί, που το χρησιμοποιούσε το βουλευτικό για τις συνεδριάσεις του. Την ίδια σάλα είχαν ορίσει για τη δίκη.Ο Κολοκοτρώνης φαινόταν,χλωμός, βασανισμένος. Περπατούσε όμως με τη συνηθισμένη λεβεντιά του, σοβαρός, αυστηρός, κοιτάζοντας ολόισα μπροστά του. Κρατούσε στο χέρι του κομπολόι. Ο Πλαπούτας ήταν πιο φρέσκος. Άγρίεμα και πείσμα όμως ήταν χυμένο στη μορφή του.
Σήκω απάνω, κατηγορούμενε είπε με σταθερή φωνή στο Γέρο:
Έγινε σιωπή απόλυτη. Ο Γέρος είχε την όψη τώρα γεμάτη λύπη κι αξιοπρέπεια.
Πως ονομάζεσαι;
Θόδωρος Κολοκοτρώνης.
Πόθεν κατάγεσαι;
Από τό Λιμποβίσι της Καρύταινας.
Πόσων ετών είσαι;
Εξηντατεσσάρων.
Τί επάγγελμα κάνεις;
Κρατώ στο χέρι το σουλντάδον τό τουφέκι και πολεμώ για την πατρίδα.Στρατιωτικός. Στρατιώτης ήμουνα. Κράταγα επί 49 χρόνια στο χέρι το ντουφέκι και πολεμούσα νύχτα μέρα για την πατρίδα. Πείνασα, δίψασα, δεν κοιμήθηκα μια ζωή. Είδα τους συγγενείς μου να πεθαίνουν, τ΄ αδέρφια μου να τυραννιούνται και τα παιδιά μου να ξεψυχάνε μπροστά μου. Μα δε δείλιασα. Πίστευα πως ο Θεός είχε βάλει την υπογραφή του για τη λευτεριά μας και πως δεν θα την έπαιρνε πίσω».
ΤΕΛΟΣ ..
Στα απομνημονεύματά του, που διηγήθηκε στον Τερτσέτη ο Κολοκοτρώνης αναφέρει με πόνο:
Μ’ έβαλαν εννέα μήνες φυλάκιση, χωρίς να βλέπω κανέναν εκτός από τον δεσμοφύλακά μου. Δεν ήξερα τόσους μήνες τι γίνεται έξω, ποιος ζει, ποιος πεθαίνει, ποιον άλλον έχουν φυλακισμένο. Δεν ήξερα γιατί μ έχουν φυλακισμένο. Ποτέ δεν πίστευα ότι θα φτάσουν σε τέτοιο σημείο να φτιάξουν ψευδομάρτυρες».
ΠΑΝΤΑ ΥΠΗΡΧΑΝ ΠΡΟΔΟΤΕΣ !!!
[Α.Τ.]
πηγη
kerberos-hellas
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου