Με ένα πρόσφατο (10/12) όσο και βαρυσήμαντο άρθρο του, ο Ομότιμος Καθηγητής του Πολυτεχνείου Κρήτης και ομότιμος ερευνητής της Γεωλογικής Υπηρεσίας του Καναδά, Αντώνης Φώσκολος, αναλύει τις επιστημονικές και πολιτικές πτυχές του ζητήματος της αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου της Ελλάδος και καταλήγει με μία δήλωση που προκαλεί σοκ: “Υπάρχει μίσος των Ελληνικών Κυβερνήσεων εναντίον της εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου της χώρας”…
Ο Καθηγητής τεκμηριώνει επάνω σε γεωλογικά δεδομένα τον ισχυρισμό του για την ύπαρξη υπολογίσιμων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην ελληνική ΑΟΖ, παραθέτει στοιχεία για την εκτιμώμενη ποσότητά τους και τις περιοχές στις οποίες βρίσκονται.
Η πλέον σημαντική εξέλιξη των τελευταίων ετών είναι η ανακάλυψη ότι στην Ανατολική Μεσόγειο υπάρχουν και τεράστιες ποσότητες βιογενούς φυσικού αερίου, εκτός από το πυρολυτικό φυσικό αέριο που είχε ήδη ανακαλυφθεί.
Η ανακάλυψη των κοιτασμάτων βιογενούς φυσικού αερίου έγινε το 2015 και «άλλαξε άρδην το σκεπτικό για το τι περιμένουμε στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου» λέει με νόημα.
«Άρα στη λεκάνη της Ανατολικής Μεσογείου έχουμε δύο ειδών φυσικό αέριο.
Το πρώτο που γνωρίζαμε μέχρι το 2015 ήταν το πυρολιτικό, που προέρχεται από τη διάσπαση των αλειφατικών ενώσεων του αργού πετρελαίου σε θερμοκρασίες γύρω στους 100 βαθμούς Κελσίου και χρειάζεται περίπου 8 εκατομμύρια χρόνια για να δημιουργηθεί. Αυτό αποθηκεύεται κυρίως σε ψαμμιτικά πετρώματα.
Το δεύτερο είδος είναι το βιογενές, που προέρχεται από την εν ψυχρώ αποσύνθεση φυτικής μάζας από μεθανοβακτήρια και δημιουργείται σε λιγότερο από 48 ώρες. Αυτό αποθηκεύεται κυρίως σε κοραλλιογενείς υφάλους».
Εικόνα: Οι λιμνοθάλασσες, αύλακες και τάφροι που φιλοξένησαν υδροχαρή φυτά για περισσότερο από 1 εκατομμύριο χρόνια. Η αναερόβιος αποσύνθεσή τους γέννησε το βιογενές φυσικό αέριο, που εγκλωβίστηκε στους προ-υπάρχοντες κοραλλιογενείς υφάλους που ήταν στη Μεσογειακή Ράχη.
Στην περιοχή της Μεσογειακής Ράχης που αρχίζει από τον κόλπο της Κυπαρισσίας και φτάνει μέχρι νότια της Ιεράπετρας, υπάρχουν 14 στόχοι κοραλλιογενών υφάλων με πολύ μεγάλες πιθανότητες εύρεσης αποθεμάτων βιογενούς φυσικού αερίου που υπερβαίνουν τα 190 τρισ. κυβικά πόδια.
Συγκριτικά, τα κοιτάσματα Ζορ, Καλυψώ και Γλαύκος που βρίσκονται στην Αιγυπτιακή (το πρώτο) και στην Κυπριακή ΑΟΖ (τα δύο τελευταία), έχουν αθροιστικά 41 τρισ. κυβικά πόδια βιογενούς φυσικού αερίου.
Και καταλήγει ο καθηγητής:
«Καταλαβαίνει κανείς την κολοσσιαία γεωστρατηγική σημασία της λεκάνης της Ανατολικής Μεσογείου, που αθροιστικά πρέπει να έχει τουλάχιστον 550 τρισ. κυβικά μέτρα πυρολιτικού και βιογενούς φυσικού αερίου...
Το ερώτημα είναι τι θα κάνει η ελληνική κυβέρνηση…
Επί κυβερνήσεως Σημίτη, η ΥΠ.ΑΝ. Βάσω Παπανδρέου κατήργησε τη ΔΕΠ-ΕΚΥ και σταμάτησε οποιασδήποτε μορφής έρευνα υδρογονανθράκων στο Ιόνιο. Μάλιστα, με ένα πολύ έξυπνο τρόπο έστειλε όλους τους επιστήμονες που δούλευαν στη ΔΕΠ-ΕΚΥ στη Λιβύη και την Αίγυπτο. Τέτοιο μίσος εναντίον της εκμετάλλευσης των ελληνικών υδρογονανθράκων ήταν απαράδεκτο και πρωτόγνωρο.
Την ίδια πολιτική συνέχισε και η Νέα Δημοκρατία επί των ημερών του Κώστα Καραμανλή. Η τότε ηγεσία του ΥΠ.ΑΝ. εξαφάνισαν από προσώπου γης τον Γιώργο Σαλαγκούδη, υφυπουργό στο ΥΠ.ΑΝ., διότι ήθελε να κάνει τότε ό,τι έκανε ο Γιάννης Μανιάτης από το 2010 έως το 2014.
Και πριν τον Σαλαγκούδη εξαφανίστηκε και ο Αναστάσιος Πεπονής, τη θέση του οποίου πήρε η Βάσω Παπανδρέου. Ακολουθεί η περίοδος Γιώργου Παπανδρέου, με την ίδια φιλοσοφία. Μάλιστα, ο ΥΠ.ΕΞ. Δημήτρης Δρούτσας χλεύαζε όποιον ασχολείτο με την έρευνα υδρογονανθράκων.
Επί κυβερνήσεως Σαμαρά, η υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου ήθελε να κλείσει όλα τα γεωλογικά τμήματα, Αριστοτέλειο, Πάτρας και Πολυτεχνείο Κρήτης, που δίδασκαν μαθήματα Γεωλογίας Πετρελαίου. Η ίδια πολιτική συνεχίστηκε από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή από το 2015 έως το 2017, και τη σκυτάλη παίρνει από το 2019 η Νέα Δημοκρατία.
Ναι, υπάρχει μίσος των ελληνικών κυβερνήσεων εναντίον της εκμετάλλευσης του ορυκτού πλούτου της χώρας, της ευημερίας του ελληνικού λαού και την τεράστια γεωπολιτική αναβάθμιση της χώρας. Αδιανόητο...».
Όποιος ενδιαφέρεται, μπορεί να διαβάσει ολόκληρο το άρθρου του καθηγητή Αντώνη Φώσκολου εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου