Αλήθεια αυτοί οι κύριοι ΑΝΥΧΤΩΜΑΤΙΔΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ δεν είδαν, δεν άκουσαν, δεν κατάλαβαν, δεν ζουν στην Ελλάδα;;;
ΑΥΤΗ Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΔΕΝ ΑΞΙΖΕΙ ΠΟΥΛΙΤΖΕΡ;;;
Μήπως σας χρηματοδοτεί η διεθνής αμνηστία, που δεν ξέρει τίποτα για το δράμα και την φρίκη που περνούν οι Έλληνες;;;
Δεν ξέρουν για την ελληνική δυστυχία, για τους χιλιάδες που αυτοκτόνησαν και αυτοκτονούν, δεν άκουσαν ότι παιδιά λιμοκτονούν και πέφτουν από ασιτία, ότι άνθρωποι τίμιοι με αξιοπρέπεια κάνουν καθημερινά βουτιές στους κάδους με τα σκουπίδια ρε… σκουπίδια, δεν έμαθαν πόσες οικογένειες καταστράφηκαν, δεν έχουν πάρει χαμπάρι ότι άνθρωποι στερούνται το φαγητό, τα φάρμακα, το σπίτι τους, δεν έχουν αντικρίσει πουθενά την φρίκη που ζουν σήμερα οι Έλληνες;;;
Όμως τους λαθροδολοφόνους τους είδαν που υποφέρουν!!!!!!!!!!
Από πια ΜΚΟ χρηματοδοτηθήκατε ελεεινοί;;;
Ποιοι ειναι οι μέντορες σας, που σας δίνουν ΠΟΛΙΤΖΕΡ;;;;;
ΠΛΑΤΩΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ
Αυτοί είναι οι Ελληνες που πήραν βραβείο Πούλιτζερ Εδειξαν στον κόσμο το δράμα του Προσφυγικού. Και ο κόσμος συγκλονίστηκε. Είναι οι Γιάννης Μπεχράκης, Αλκης Κωνσταντινίδης, Αλέξανδρος Αβραμίδης
Ηταν περίπου έντεκα το βράδυ της Δευτέρας, όταν ξαφνικά στα social media μεταδόθηκε σαν αστραπή η είδηση πως ο Γιάννης Μπεχράκης και οι συνεργάτες τους που είναι μέλη της ομάδας τους στο πρακτορείο Reuters κέρδισαν το βραβείο Πούλιτζερ για την κάλυψη της προσφυγικής κρίσης. Μαζί του βραβεύτηκαν και οι Αλκης Κωνσταντινίδης και Αλέξανδρος Αβραμίδης, που χαϊδευτικά ο Μπεχράκης αποκαλεί «μαθητές» του.
H εμβληματική φωτογραφία του Γιάννη Μπεχράκη, στις 11 Αυγούστου, του 2015. Στα ανοιχτά της Κω (Reuters)
Συγκεκριμένα το πρακτορείο ειδήσεων Reuters και η εφημερίδα New York Times τιμήθηκαν από κοινού με τα βραβεία Πούλιτζερ στην κατηγορία για φωτογραφία «Breaking News» (Εκτακτης Επικαιρότητας), για τη φωτογραφική κάλυψη της προσφυγικής κρίσης στην Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή.
Αν και αρχικά οι αναφορές εστίαζαν στο όνομα του Γιάννη Μπεχράκη, ο ίδιος με ανάρτησή του στο Facebook ξεκαθάρισε: «Το να παίρνεις ένα Πούλιτζερ από μόνο του είναι μεγάλη επιτυχία και αναγνώριση της δουλειάς σου. Το να το μοιράζεσαι με δυο είτε κυριολεκτικά είτε μεταφορικά μαθητές σου (Aλκης Κωνσταντινίδης και Αλέξανδρος Αβραμίδης) έχει αξία πέρα από κάθε αναγνώριση. Μεγάλο ευχαριστώ στους συνεργάτες μου για την αφοσίωση και σκληρή δουλειά!»
Ακριβοδίκαιος, γενναιόδωρος, ακομπλεξάριστος, χορτάτος, νηφάλιος μέσα στην κάψα της επείγουσας συνθήκης αλλά και στον θρίαμβο της επιτυχίας. Αλλωστε, όπως έχει περιγράψει ο ίδιος, όταν πήγε στην κηδεία του Νέλσον Μαντέλα και πλησίασε τον χώρο της ταφής για να φωτογραφήσει, ένας στρατιώτης ύψωσε το όπλο του και τον ρώτησε τι κάνει εκεί. «Συλλέγω εμπειρίες» του απάντησε ήρεμος. «Και τι τις κάνεις;» ξαναρώτησε ο στρατιώτης. «Τις μοιράζομαι με τον κόσμο» ήταν η απάντηση…
O Aλκης Κωνσταντινίδης αποτυπώνει την απόγνωση, την αγωνία, την κόπωση στα πρόσωπα σύρων προσφύγων στην Κω (Reuters)
Στην ανακοίνωση του Reuters για τη βράβευση περιλαμβάνεται η εξής δήλωση του Γιάννη Μπεχράκη: «Δείξαμε στον κόσμο τι συμβαίνει και ο κόσμος νοιάστηκε. Φάνηκε πως η ανθρωπισμός είναι ακόμα ζωντανός. Κάναμε τις φωνές αυτών των άτυχων ανθρώπων να ακουστούν. Τώρα, με το Πούλιτζερ, νιώθουμε πως η δουλειά μας αναγνωρίστηκε επαγγελματικά».
Οι φωτογραφίες του Μπεχράκη και των συνεργατών του έγιναν πρωτοσέλιδα, ταρακούνησαν συνειδήσεις, έβαλαν το θέμα στην κορυφή της ατζέντας όπως μόνες τους οι λέξεις δεν θα είχαν κατορθώσει ποτέ. Μιλώντας στις 7 Απριλίου σε φοιτητές τού Indiana University Bloomington είπε «συχνά, όταν είσαι εκεί έξω και καταγράφεις τις ειδήσεις, κάποιοι σε βλέπουν σαν σωσίβιο. Σε βλέπουν σαν την μόνη τους ελπίδα, σαν κάποιονπου μπορεί να τους βοηθήσει, ελπίζοντας ότι θα αποδοθεί δικαιοσύνη». Απευθυνόμενος στους φοιτητές εστίασε στον τρόπο με τον οποίο επικοινωνεί κανείς στον παγκόσμιο κοινό σημαντικές κρίσεις –είτε την προσφυγική, είτε την οικονομική στην Ελλάδα.
«Οταν καλύπτεις ένα θέμα, συχνά έχουν προηγηθεί από εσένα κάποιοι δημοσιογράφοι που κάλυψαν το θέμα με άσχημο τρόπο, με πραγματικά άσχημο τρόπο, ή με αδιαφορία» τους είπε. «Εγώ όταν δουλεύω, παίρνω τα πάντα προσωπικά. Θέλω να κάνω κάτι και θέλω να είμαι εκεί για να βοηθήσω. Θέλω να είμαι ο καλός της υπόθεσης. Πιστεύω ότι είμαι ο καλός της υπόθεσης».
Σκοπιανοί στρατιώτες χτυπούν πρόσφυγες στα σύνορα. Φωτογραφία του Αλέξανδρου Αβραμίδη (Reuters)
Το βραβείο όμως δεν πάει μόνο στον επικεφαλής αλλά και στους συνεργάτες του. Ο Αλκης Κωνσταντινίδης έχει μότο «μια καλή φωτογραφία θα είναι πάντα η ραχοκοκκαλιά μιας καλής ιστορίας». Από το 2009 εργάζεται επαγγελματικά και μια από τις σημαντικότερες πρώτες αναθέσεις του ήταν το φωτορεπορτάζ για τη διέλευση των μεταναστών στα σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας. Αποφάσισε να γίνει φωτογράφος έχοντας έντονα χαραγμένη την μνήμη από εκείνη την ημέρα, όταν ήταν πέντε χρονών, που ξεφύλλιζε το οικογενειακό άλμπουμ με τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες που πήγαιναν μέχρι και εκατό χρόνια πίσω. «Ηθελα να γίνω φωτογράφος για να κάνω τους ανθρώπους να έχουν αυτή την αίσθηση που ένιωσα όταν ήμουν πέντε χρονών και προσπαθούσα να ανακαλύψω την ιστορία πίσω από μια φωτογραφία που κοιτούσα».
O έταιρος βραβευμένος, Αλέξανδρος Αβραμίδης, γέννημα θρέμμα Θεσσαλονικιός έγραψε στο Facebook μετά τη βράβευση: «Οταν τα ανέκδοτα γίνονται πραγματικότητα απλά δεν ξέρεις τι να πεις! Ευχαριστώ και συγχαρητήρια στους Yannis Behrakis, Alkis Konstantinidis, Stoyan Nenov και τους υπόλοιπους φωτογράφους της ομάδας του Reuters της οποίας έχω τη χαρά να είμαι μέρος για το Pulitzer Prize 2016 στην κατηγορία Breaking News Photography».
http://www.protagon.gr/epikairotita/oi-treis-ellines-pou-molis-piran-to-poulitzer-44341112893
http://www.arxaiaithomi.gr//
kerberos-hellas
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου