Εἶπα δέν θά ξανασχοληθῶ μέ τά καρναβάλια πού κοβιντολογοῦν ὁλημερίς στή χώρα μας ἀλλά δέν τήν παλεύω. Ἄν δέν μιλᾶμε γιά συνειδητούς ἐγκληματίες, μιλᾶμε γιά κλινική ἠλιθιότητα πλέον καί δή γιά τόν ἀκριβή ὁρισμό της: νά ἐπαναλαμβάνεις διαρκῶς τό ἴδιο πείραμα ἐλπίζοντας σέ διαφορετικό ἀποτέλεσμα! Ποιές μάσκες, ποιά μέτρα καί ποιά lockdown περιμένετε ρέ σούργελα νά λειτουργήσουν ἀπό τόν Νοέμβριο, πού σήμερα καταγράφετε νέα ρεκόρ καί μεθαύριο μπαίνει Ἀπρίλιος; Ποιά ἐπιπέδωση τῆς καμπύλης πετύχατε καί ποιόν χρόνο κερδίσατε γιά τό ΕΣΥ;
Δεῖτε λιγάκι τίς ἐπίσημες στατιστικές στό Τέξας, ὅπου ἀπό τίς 2 Μαρτίου ὁ Κυβερνήτης ἀπέσυρε ΚΑΘΕ ὑποχρέωση (μάσκας κτλ) καί ἄνοιξε ΟΛΗ τήν ἀγορά. Καί ὁ Κυβερνήτης τῆς Φλόριντα ἐχθές ἀνακοίνωσε πώς λήγει κάθε συζήτηση περί ὑποχρεωτικότητας καί διαβατηρίου ἐμβολιασμοῦ.
Ἐντάξει, δέν εἴμαστε μόνοι μας ὡς χώρα στήν ἐπιβεβλημένη αὐτή παράνοια μά ἐμένα μέ νοιάζει γιά τόν τόπο μου. Μέ θλίβει ἡ βλακεία, τό βόλεμα καί ἡ χυδαιότητα τῶν λίγων, περισσότερο κι ἀπό τήν προβατοποίηση τῶν πολλῶν. Ξαναθέτω τό ἐρώτημα τοῦ περασμένου Δεκέμβρη: στίς πόσες ἑκατόμβες θά ἀλλάξουμε πορεία, πότε θά δεχθοῦμε ὅτι μέ τή βενζίνη ΔΕΝ σβήνει ἡ φωτιά;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου