ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΩΝ 300
Η 11η Σεπτεμβρίου ήταν το αποκορύφωμα, το τελευταίο ως σήμερα, αποφασιστικό βήμα του σχεδιασμού για την παγκόσμια χειραγώγηση που άρχισε από τον 20ό αιώνα. «Ο Νέος Κόσμος» που απεργάζονται οι Επικυρίαρχοι είναι το ακριβώς αντίθετο από τις ουτοπίες που φαντάζονταν οι παλιοί μεταρρυθμιστές. Όσο πιο πολύ τελειοποιείται, τόσο πιο ανελέητος θα γίνεται, τόσο πιο ανελέητος θα γίνεται, γιατί η δύναμη του θα στηρίζεται στην τρομακτική ικανότητα των σχεδιαστών του να «πλάθουν» το ανθρώπινο μυαλό, δίνοντας του το σχήμα που αυτοί διαλέγουν. Ακριβώς όπως το προέβλεψε πρώτος ο Όργουελ στο 1984.
Αν θέλεις να ελέγχεις το παιχνίδι, θα πρέπει να ελέγχεις όλες τις πλευρές.
Οι σημερινοί Επικυρίαρχοι ελέγχουν την πολιτική των τραπεζών, των επιχειρήσεων, των ΜΜΕ, έχουν ανθρώπους τους σε όλες τις κυβερνήσεις και εγκάθετους στα κόμματα των αντιπολιτεύσεων. Έχουν πράκτορες και στις δύο παρατάξεις των πολεμικών και πολιτικών συγκρούσεων, στα καρτέλ ναρκωτικών και στις Υπηρεσίες Δίωξης των ναρκωτικών, μέσα στα οργανωμένα συνδικάτα του εγκλήματος αλλά και στις Υπηρεσίες ασφαλείας, οι οποίες ¨προσπαθούν¨ να τα εξαρθρώσουν. Μέσα σε τρομοκρατικές ομάδες και μέσα στις αντιτρομοκρατικές Υπηρεσίες.
Αυτή η συνωμοτική δύναμη παγιώθηκε κατ΄αρχάς στον δυτικό κόσμο, μέσω του εκτεταμένου σχεδιασμού της δήθεν ελεύθερης αγοράς μετά τους δύο Παγκόσμιους Πολέμους και, κυρίως, μετά τον καταστροφικό Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε επισήμως όταν οι Γερμανοί εισέβαλαν στην Πολωνία, τον Σεπτέμβριο υο 1939. Τρεις εβδομάδες αργότερα, ο πετρελαϊκός κολοσσός των Ροκφέλλερ, Standart Oil, και ηυ πανίσχυρη γερμανική χημική βιομηχανία I.G. Farben υπέγραφαν μια μυστική, ανίερη συμφωνία για να μοιραστούν πατέντες, δικαιώματα εκμετάλλευσης και εμπορικές συναλλαγές καθ΄ όλη τη διάρκεια του Πολέμου μέσω των ουδέτερων κρατών της Νοτίου Αμερικής, όπως η Κολομβία. Τη συμφωνία είχε διαπραγματευθεί ο ιδρυτής της οικογενείας Κέννεντυ, ο τότε φιλο-χιτλερικός πρεσβευτής των ΗΠΑ στο Λονδίνο, μέχρι τον Οκτώβριο του 1940. Η συμφωνία προέβλεπε, μεταξύ άλλων, την προστασία των εγκαταστάσεων της γερμανικής εταιρίας από τους βομβαρδισμούς των Συμμάχων. Πράγματι, στο τέλος του πολέμου, οι εγκαταστάσεις της Farben ήταν κατά 93% άθικτες και στέκονταν όρθιες στη θέση τους…!
Η βρετανική Βασιλική Οικογένεια ήταν και είναι γερμανική, έχοντας αρχικά το όνομα Von Battenberg. Μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμοάλλαξαν το όνομα τους σε Οίκος των Ουίνδσορ, ένα ουδέτερο όνομα. Ο Βασιλιάς Εδουάρδος Η΄ αρνήθηκε τον θρόνο τη δεκαετία του 1930, με πρόσχημα ότι ήθελε να παντρευτεί μια διαζευγμένη κοινή θνητή. Στην πραγματικότητα, παραιτήθηκε γιατί ήταν φιλο-χιτλερικός και αυτό θα προκαλούσε πρόβλημα στη Μεγάλη Βρετανία, καθώς τα σύννεφα του πολέμου είχαν αρχίσει να συγκεντρώνονται.
Ως δούκας και δούκισσα του Ουίνδσορ- οι τίτλοι που πήραν αυτός και η σύζυγός του μετά την παραίτησή του- ζούσαν τον περισσότερο καιρό στις Μπαχάμες, όπου ο Εδουάρδος ήταν κυβερνήτης. Εκεί επέτρεπε, σε προκλητικό βαθμό, στα ναζιστικά υποβρύχια να ανεφοδιάζονται, ώστε να μπορούν…να κυνηγούν τις συμμαχικές νηοπομπές, βουλιάζοντας αμερικανικά και βρετανικά πλοία!
Όλα αυτά τα αναφέρω για να επισημανθεί ότι πρέπει να είμαστε άγρυπνοι και οξυδερκείς μελετητές της Ιστορίας προκειμένου να κατανοήσουμε την πραγματικότητα που μας περιβάλλει σήμερα.
ΟΙ 300 «ΟΛΥΜΠΙΟΙ»
Ο Τζων Κόλεμαν, πρώην πράκτορας της βρετανικής Μυστικής υπηρεσίας ΜΙ6, αποκαλύπτει τον ρόλο μιας ελιτίστικης ομάδας ανδρών και γυναικών, που έχουν επηρεάσει ουσιαστικά τον τρόπο ζωής τα τελευταία 200 χρόνια. Πρόκειται γα την επιτροπή των 300, του αποκαλούμενους και «Olympians» (Ολύμπιοι).
Στόχος της η επικράτηση μιας παγκόσμιας κυβέρνησης στα πλαίσια της Νέας τάξης Πραγμάτων.
Περιγράφει μια μαύρη εικόνα, στην οποία τα μεγάλα think-tanks, όπως το Ινστιτούτο Tavistock ή το Stanford Research Institute και το Intitute for Social Relations λειτουργούν ως σύμβουλοι και «εγκέφαλοι» κρατών σε μια μορφή ψυχολογικού πολέμου χωρίς προηγούμενο στην Ιστορία, που θυμίζει τους ισοπεδωτικούς βομβαρδισμούς της Γερμανίας και της Ιαπωνίας που οδήγησαν ουσιαστικά στην παράδοση των λαών αυτών.
Ο Κόλεμαν ισχυρίζεται ότι η λέσχη της Ρώμης και η Επιτροπή των 300 έχουν συνηγορήσει υπέρ μιας πολιτικής μηδενικής βιομηχανικής ανάπτυξης για της χώρες του Τρίτου Κόσμου, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται ο έλεγχος επί των λαών και των πλουτοπαραγωγικών πηγών τους (σας θυμίζει κάτι αυτό;). Κάθε εθνική κυριαρχία, ενεργειακή επάρκεια και νομισματική ανεξαρτησία πρέπει να καταργηθεί.
Επιπλέον, ολόκληρο το «περιβαλλοντικό» κίνημα και οι θεωρίες «περιορισμένης ανάπτυξης» της Λέσχης της Ρώμης ήταν ένα προμελετημένο σχέδιο-εργαλείο για τη δημιουργία ανησυχίας, σχετικά με την περιορισμένη επάρκεια των πλουτοπαραγωγικών πηγών, η οποία θα δικαιολογούσε τις απάνθρωπες πρακτικές εξωτερικής πολιτικής και εμπορίου απέναντι στα αποκαλούμενα «αναπτυσσόμενα κράτη». Έτσι η κυριαρχία επί αυτών των λαών, των ενεργειακών πηγών τους και των οικονομικών τους συστημάτων θα ήταν εξασφαλισμένη.
Η Λέσχη της Ρώμης είναι μια οργάνωση-ομπρέλα, «ένας γάμος μεταξύ των Ευρωπαίων και Αμερικανών εμπόρων και τραπεζιτών και των παλιών ευρωπαϊκών οικογενειών της Μαύρης Αριστοκρατίας», που συνδέονται με τους παλιούς Βενετούς τραπεζίτες. Περιγράφοντας τις τεχνικές τους, λέει ότι το κλειδί για τον έλεγχο είναι «η ικανότητα τους να δημιουργούν και να διαχειρίζονται απάνθρωπες οικονομικές κρίσεις, που οδηγούν τελικά σε ύφεση… δημιουργώντας εξαθλιωμένες μάζες ανθρώπων σε ολόκληρο των κόσμο που θα γίνουν αποδέκτες της μελλοντικής «ευημερίας» που οι οργανώσεις αυτές ευαγγελίζονται».
Αποκαλύπτεται επίσης ότι ο Αουρέλλιο Πετσέι, που ήταν επικεφαλής του Οικονομικού Συμβουλίου του Atlantic Institute, υπήρξε ο βασικός αρχιτέκτονας της Λέσχης της Ρώμης, του πιο ισχυρού εργαλείου εξωτερικής πολιτικής της Επιτροπής των 300. Το άλλο είναι η Λέσχη Μπίλντερμπεργκ. Οι δύο αυτέ λέσχες συνεργάστηκαν το 1968, υπό την αιγίδα των 300, σε μια καινούρια και επείγουσα προσπάθεια να επιταχύνουν τα σχέδια για μια «Παγκόσμια Κυβέρνηση». Συνεχίζεται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου