Φτάσαμε
σε ένα άκρως ενδιαφέρον και εξαιρετικά εύθραυστο πολιτικό σημείο.Η ΕΝD πέρα από κάθε προσδοκία έκανε μια αναπάντεχη, ανέλπιστη και μη προβλέψιμη κίνηση από το επιτελείο της Τρόϊκας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Έκανε μια κίνηση ΜΑΤ που αναγκάζει...
τους εταίρους μας στην Ευρώπη να τρέχουν έντρομοι να περισώσουν και να διασφαλίσουν τα οικονομικά τους συμφέροντα σε Ελλάδα, Κύπρο και στην ευρύτερη περιοχή. Ότι μπορούν να διασώσουν, διότι έτσι όπως εξελίσσονται τα πράγματα, αυτό δεν είναι διόλου εφικτό, καθότι δεν είναι και οι «μοναδικοί» παίκτες στην περιοχή.
Ο πόλεμος ήταν και είναι Τρίτος Παγκόσμιος Οικονομικός Πόλεμος, ο αγριότερος όλων των προηγούμενων, καθότι «ακήρυχτος» και «ανεπίσημος», όπου δεν χάνονται απλά ανθρώπινες ζωές, αλλά υποστάσεις Χωρών, Κρατών και Συμμαχιών που τινάζονται στον αέρα.
Η Ελλάδα «ντροπιασμένη» και ταπεινωμένη από τρία απανωτά επαχθή «μνημόνια» δεν είχε να αντιτάξει οικονομικά όπλα ευρωπαϊκού, πολύ περισσότερο διεθνούς βεληνεκούς, προκειμένου να επιπλεύσει σ΄ αυτή την «καταιγίδα».
Ότι δεν μπόρεσε να πράξει η υποταγμένη ελληνική Κυβέρνηση, το έπραξε η END για λογαριασμό της Ελλάδος και της διαφύλαξης των ελληνικών συμφερόντων.
Το χαρτί των 600 δις σε κρατικά ομόλογα των ΗΠΑ , κατατιθέμενα στο λογαριασμό της Ελλάδας και των ελλήνων πολιτών, έρχεται να ανατρέψει όλες τις ισορροπίες.
Αν τα πάρει, η Ελλάδα γίνεται αμέσως η μόνη χώρα της ευρωζώνης που δεν θα χρωστά (μηδενικό εξωτερικό χρέος) και θα παρουσιάζει και πλεόνασμα προς άμεση αξιοποίηση και ταχεία ανάπτυξη. Αυτόματα αναβαθμίζεται σε ρόλο ΗΓΕΤΗ των Βαλκανίων και της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, κάτι που ναι μεν ήταν στόχος και όνειρο των εκάστοτε ελληνικών κυβερνήσεων αλλά δεν επετεύχθη ποτέ και ούτε ευδόκησε.
Στη δεύτερη περίπτωση. Αν δεν τα πάρει τα 600 δις (των κρατικών Αμερικανικών Ομολόγων). Υπάρχει ΜΕΓΑ ζήτημα. Αφ΄ ενός «απαξιώνει» και αμφισβητεί τα αμερικανικά ομόλογα, πράγμα που επιφέρει άμεση αντίδραση του Μεγάλου Αδερφού ο οποίος και αυτός «παίζει» και παίζει με δυνατά χαρτιά στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου. Αφ΄ ετέρου, θέλει αλλά δεν μπορεί να «δεχτεί» τα χρήματα της ΕΝD διότι αυτό αντίκειται σε «κρυφές» συμφωνίες και «μυστικά πρωτόκολλα» των κρατών – μελών της ευρωζώνης.
Οπότε παραμένει «σιωπηλή» περιμένοντας κινήσεις των πρώτων και δυνατών παικτών. Η ελληνική δυσπραγία και αναποφασιστικότητα δεν δύναται άλλως πως να ερμηνευτεί. Στην πορεία αυτής της στάσης αναμονής, παρασέρνει και την «υπό την προστασία της» Κύπρο που τηρεί την ίδια στάση.
Με λίγα και απλά λόγια η Ελληνική Κυβέρνηση είναι ως να λέγει:
Επίσημα εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε καμία κίνηση. Ούτε να αποδεχτούμε τα 600 δις με ότι αυτό ΚΑΛΛΙΣΤΟ για τη Χώρα συνεπάγει, αλλά ούτε και να τα απορρίψουμε!!! (Δεν έχουμε αυτή την αρμοδιότητα, ούτε τη βούληση, ούτε τη θέση).
Πώς μπορεί να ερμηνευτεί αυτή η σιωπή, η στάση αναμονής και η δυσπραγία της Ελληνικής Κυβέρνησης;
Όχι ασφαλώς με τις αρχικές (δίκαιες ίσως) εκτιμήσεις: «Προδότες, εθνικοί μειοδότες, πουλημένοι, πληρωμένοι» και άλλα κοσμητικά επίθετα.
Η δυσπραγία της Κυβέρνησης λέγει αυτά σήμερον:
«ΕΛΛΗΝΕΣ, εμείς είμαστε απλώς να διεκπεραιώνουμε κρατικές υποθέσεις και συμβάσεις που μας υπαγορεύουν αυτοί που κρατάνε τη μοίρα και την τύχη της Ελλάδος από το 146 π. Χ. (Τότε τελείωσε η ελευθερία της Ελλάδος και από τότε δεν ξανά υπήρξε «ελεύθερη»). Εμείς δεν μπορούμε να πράξουμε ούτε προς τη μία, ούτε προς την άλλη κατεύθυνση.
Αυτό που επίσημα σε μας είναι απαγορευμένο, είναι πολύ εφικτό και επιβεβλημένο σε σας, τον ελληνικό λαό, στα πλαίσια του δημοκρατικού μας πολιτεύματος.
Αν εσείς το απαιτήσετε, το στηρίξετε και το ζητήσετε με πάθος και Δύναμη, εμείς θα εκτελέσουμε τη λαϊκή εντολή, διότι αυτή είναι η μόνη εργασία που γνωρίζουμε να κάνουμε καλά, να εκτελούμε εντολές».
Τώρα που αποσαφηνίσαμε την «δυσπραγία» και τη σιωπή της ελληνικής Κυβέρνησης στο θέμα των 600 δις που προσφέρει η ΕΝD και παραμένουν στα αζήτητα, νομίζω μπορούμε να πάμε ένα προσεκτικό και μελετημένο βήμα παρακάτω, εν μέσω της λαίλαπας και της καταιγίδας του Γ΄ Παγκοσμίου Οικονομικού Πολέμου που διατρέχουμε.
11/12/2012
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΜΑΝΤΕΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου