ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΣΠΑΡΤΙΑΤΙΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΝΟΜΟΥ ΓΙΑ ΘΑΝΑΤΙΚΗ ΠΟΙΝΗ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΠΡΟΔΟΤΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΓΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΠΡΟΔΟΤΟΥ ΤΩΡΑ!!!
ΚΕΡΒΕΡΟΣ
Η ΕΙΔΗΣΗ:
ΟΙ ΓΙΟΙ ΚΑΙ ΕΓΓΟΝΟΙ ΤΩΝ ΔΩΣΙΛΟΓΩΝ, ΔΩΣΙΛΟΓΟΙ ΚΙ ΑΥΤΟΙ...
Ο “ΓΕΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ” ΗΤΑΝ “ΡΟΥΦ” ΤΩΝ ΝΑΖΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΣΗΜΙΤΗ Γ.Γ. ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ ΕΠΙ ΚΑΤΟΧΗΣ. ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΤΟΥ ΜΕΙΜΑΡΑΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΤΣΟΛΑΚΟΓΛΟΥ...
Γράφει ο Δημοσθένης Κούκουνας
“Όπως ακριβώς τονίζω στο νέο βιβλίο μου “Τα ένοχα μυστικά της Κατοχής” (βλ. και το ιστολόγιο aera2012.blogspot.gr), πουκυκλοφόρησε, στα τελευταία χρόνια βιώνουμε ένα ιδιότυπο κατοχικό καθεστώς, που αν προχείρως συγκριθεί με την τελευταία ιστορική περίοδο κατά την οποία η χώρα μας τελούσε υπό ξενική κατοχή, μεταξύ 1941 και 1944, θα διαπιστώσουμε πολλές ομοιότητες. Ίσως η πιο σημαντική ομοιότητα είναι ότι κυρίαρχοι ήταν τότε, όπως και τώρα, οι Γερμανοί, λιγότερο ή περισσότερο εκλεπτυσμένοι. Το πιο ενδιαφέρον είναι όμως ότι πέριξ των κατακτητών τότε, όπως και τώρα συμβαίνει, λειτουργούσε ένα εγχώριο πολιτικοοικονομικό σύστημα με ποικίλες προεκτάσεις.
Η κλασική ρήση ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται, εδώ έχει μια αξιοπρόσεκτη εφαρμογή. Και επειδή η ιστορική αλήθεια είναι ανώτερη από κάθε επιμέρους πολιτική ή άλλη σκοπιμότητα, αξίζει να εμβαθύνουμε σε κάποιες άγνωστες πτυχές που θα έπρεπε να επισημανθούν. Δυστυχώς επειδή η σύγχρονη ιστορία, ιδιαίτερα δε η κρίσιμη δεκαετία 1940, έχει μέχρι σήμερα συστηματικά κακοποιηθεί ένθεν κακείθεν, πολλά είναι τα αξιοσημείωτα που έχουν αποκρυβεί ή διαστρεβλωθεί. Περισσότερο παρά ποτέ, τώρα είναι η ώρα να τα εντοπίσουμε, να τα μελετήσουμε με υπευθυνότητα, να τα δούμε με ανοιχτή ματιά και οπωσδήποτε ανεπηρέαστα από προκαταλήψεις ή σκοπιμότητες. Η άγνοια και η ημιμάθεια συνέβαλαν σε μια παραμόρφωση του πολιτικού συστήματος κατά τη μεταπολεμική περίοδο, με αποτέλεσμα να καταστεί αυτό ένα επικίνδυνο μόρφωμα για τη χώρα μας, που αδίστακτα οδήγησε τον λαό μας στην εξαχρείωση και την εξαθλίωση.
Οι πολιτικές οικογένειες
Το μέγα ζητούμενο είναι κάποτε να ξαναδούμε υπό άλλη οπτική γωνία την πορεία των πολιτικών οικογενειών που διαχρονικά κυριαρχούν. Στην κατοχική περίοδο 1941-44 εμφανίζονται κάποιες τέτοιες οικογένειες, οι επίγονοι των οποίων συνεχίζουν μέχρι σήμερα να διαχειρίζονται τις τύχες της χώρας. Κατά κανόνα πρόκειται για γενάρχες οικογενειών, που – αν και αρχικά συνεργάστηκαν με τον κατακτητή – πρόλαβαν να καλύψουν την όποια επιλήψιμη δραστηριότητά τους.
Ο εγγονός Γιώργος Παπανδρέου θεωρείται σήμερα ο υπαίτιος της τόσο δραματικής εμπλοκής της χώρας μας στο μνημόνιο. Ίσως ποτέ να μην λογοδοτήσει για τις συγκεκριμένες ευθύνες του, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ιστορικά θα βγει ανέγγιχτος. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με τους άλλους δύο αδελφούς του, εκ των οποίων ο ένας φέρεται να κερδοσκόπησε με τα cds και ο άλλος να ανέλαβε μυστικές αποστολές στο εξωτερικό.
Όμως ο παππούς Γεώργιος Παπανδρέου, που μεταπολεμικά υπήρξε τρεις φορές πρωθυπουργός, στην αρχή της γερμανικής κατοχής υπήρξε μυστικοσύμβουλος του στρατηγού Τσολάκογλου (βλ. και το προσφάτως εκδοθέν βιβλίο μου «Ιστορία της Κατοχής», Εκδ. Λιβάνη, τόμ. α΄, σελ. 250), αναπτύσσοντας τη θεωρία πώς «να τα έχουμε καλά με τον κατακτητή». Οι ιταλικές εφημερίδες της εποχής είχαν φιλοξενήσει δηλώσεις του Γ. Παπανδρέου υπέρ της μεσογειακής πολιτικής της φασιστικής Ιταλίας!
Ο πατέρας του πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη είχε διορισθεί επί Κατοχής στην επίζηλη θέση του γενικού γραμματέα της Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών, λόγω της στενής φιλίας του με τον Γεώργιο Μερκούρη, αρχηγό του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος Ελλάδος και συμμετείχε στο άτυπο συμβούλιο των «Πέντε Γιώργηδων», που καθόριζαν κάθε βράδυ την τιμή της χρυσής λίρας στη μαύρη αγορά! Βεβαίως ο Γεώργιος Σημίτης εγκαίρως μεταστράφηκε προς την Αριστερά και την άνοιξη του 1944 ανέβηκε στα βουνά, αναλαμβάνοντας γενικός διοικητής Ρούμελης. Κατηγορήθηκε τότε ότι υπήρξε υπαίτιος εξαφάνισης 8.000 λιρών που είχαν στείλει οι Σύμμαχοι (βλ. «Μακεδονία» 13.6.1945).
Ο Θάνος Καραμανλής, εξάδελφος του Κωνσταντίνου Καραμανλή, υπήρξε συνεργάτης των Γερμανών στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη. Καταδικάστηκε ως δοσίλογος και μεταπολεμικά προτίμησε να εγκατασταθεί μόνιμα στη Γερμανία. Ένας άλλος, ο Δανιήλ Καραμανλής, που έγινε καλόγερος στο Άγιον Όρος καταδικάστηκε ως δοσίλογος και μάλιστα ως βουλγαρόφιλος σε πολυετή φυλάκιση.
Ο παππούς του υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου, που υπέγραψε το μνημόνιο και έτσι μας υποχρέωσε να αποποιηθούμε την εθνική μας κυριαρχία το 2010, είχε δημιουργήσει το περίφημο εργοστάσιο ηλεκτρικής ενέργειας στην Πτολεμαΐδα, χάρις σε μια υπογραφή του Τσολάκογλου. Για τον θείο του, τον πολιτικό Μιχάλη Παπακωνσταντίνου, που υπηρέτησε ως διερμηνέας των Γερμανών στην Κοζάνη, έχει γίνει εκτενής λόγος στο παρελθόν. Ένας στενός συγγενής του τελευταίου, ο Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου, την ίδια εποχή καταδικάστηκε ως πράκτορας της Γκεστάπο στη Θεσσαλονίκη.
Ο γενάρχης της οικογένειας Μεϊμαράκη στο Ηράκλειο, ο πολιτικός Βασίλειος Μεϊμαράκης, δεν είχε διστάσει να καταγγείλει με αποτροπιασμό τις «ωμότητες» των συμπατριωτών του κατά των Γερμανών αλεξιπτωτιστών στη Μάχη της Κρήτης, ενώ δήλωνε ότι τασσόταν στο πλευρό της κυβέρνησης Τσολάκογλου («Ελεύθερον Βήμα» 5.6.1941). Άλλα μέλη της οικογένειας Μεϊμαράκη διαδραμάτισαν επιλήψιμο ρόλο κατά τη διάρκεια της Κατοχής στην Κρήτη.
Ο παππούς του σημερινού υπουργού Επικρατείας και βουλευτή της Ν.Δ. Σίμου Κεδίκογλου, βεβαίως και του συνώνυμου βουλευτή του ΠΑΣΟΚ, συνεργάστηκε στην Κατοχή με τους Γερμανούς ως διερμηνέας τους.
Παππούς του σημερινού ευρωβουλευτή της «Δράσης» Θεόδωρου Σκυλακάκη ήταν ο γνωστός απότακτος συνταγματάρχης που στα μέσα της δεκαετίας 1930 ήταν αρχηγός της φασιστικής Οργάνωσης Εθνικού Κυριάρχου Κράτους, στη συνέχεια έγινε υπουργός Εσωτερικών του Ιω. Μεταξά και λίγο πριν από τον πόλεμο συμμετείχε σε συνωμοσία γερμανοφίλων για την ανατροπή του καθεστώτος.
Θα μπορούσαν να αναφερθούν και αρκετά άλλα ονόματα επιγόνων, που ανεξάρτητα από τη σημερινή κομματική τοποθέτησή τους, σεμνύνονται για τις οικογενειακές καταβολές τους σε σχέση με την κατοχική περίοδο 1941-44. Κάποιοι πιο εξειδικευμένοι από τον γράφοντα θα μπορούσαν επιτυχώς να αναπτύξουν το ψυχοκοινωνικό πλαίσιο αυτών των συσχετισμών.
Θα θυμούνται οι αναγνώστες ότι πριν λίγα χρόνια έγινε ένα θορυβώδες γαμήλιο πάρτι στο ιστορικό θωρηκτό μας «Αβέρωφ». Η κοινή γνώμη εξερράγη από την έλλειψη σεβασμού στη σύγχρονη ιστορία. Ασφαλώς όμως θα ήταν πολύ πιο εξοργισμένη αν γνώριζε ότι ο γαμπρός ήταν εγγονός του Φιλήμονα Πατίτσα, που επί Κατοχής αρθρογραφούσε υπέρ των Γερμανών και ταυτόχρονα ανέλαβε πολιτικά αξιώματα”.
ΟΙΜΟΣ-ΑΘΗΝΑ - - - - - - - - - - - -
Κάποιοι αναγνώστες του ιστολογίου μπορεί να σοκάρονται όταν διαβάζουν από την Ο.Ε.Α. την εφαρμογή του Σπαρτιατικού Ελληνικού νόμου για θανατική ποινή όχι μόνο εναντίον του προδότου αλλά και εναντίον όλου του γένους του προδότου, όπως για παράδειγμα οι ελληνοεβραίοι και μασόνοι πολιτικοί και ανώτατοι αξιωματικοί των εξουσιών που κατέστρεψαν την Ελλάδα.
Πλην όμως είτε το θέλουμε είτε όχι αυτός ήταν ο αρχαίος ελληνικός νόμος. Υπάρχει το περιστατικό με το βασιλιά Παυσανία της Σπάρτης το οποίο δίνει ένα άριστο δίδαγμα στις νέες γενιές.
Αυτός (ο Παυσανίας) ήταν ο υπεράνθρωπος αρχηγός του Ελληνικού στρατού 10.000 ανδρών όπου ηγείτο ο Σπαρτιατικός στρατός στην περίφημη μάχη των Πλαταιών. Κατέσφαξε τους Πέρσες εκεί και είχε κάνει και άλλα ανδραγαθήματα υπέρ της Ελλάδος.
Σε κάποια φάση πολύ μετά εκείνους τους ΕλληνοΠερσικούς πολέμους βρίσκεται πάνω στη Θράκη για να κάνει ανάκτηση Ελληνικών εδαφών για λογαριασμό της Σπάρτης (Υπήρχε τότε μια ιστορική αψιμαχία – φαγωμάρα με την Αθήνα σχετικά με αυτό).
Και εκεί (στη Θράκη) βρισκόταν μια Περσική μειονότητα.
Άρχισε ο Παυσανίας και σαν να μη συμβαίνει τίποτε συνδιαλέγονταν και οργίαζε και έπινε κρασιά με τους Πέρσες και πήγαινε στο κρεβάτι με τις Περσίδες λες και ήταν και ο ίδιος Πέρσης. (όπως περίπου κάνουν σήμερα οι γραικύλοι με τους Τούρκους με τη διαφορά ότι αυτοί δεν πηγαίνουν με Τουρκάλες αλλά τους γαμούν Τούρκοι επιβήτορες στις Τουρκικές μασονικές στοές, ανώτερες ιεραρχικά από τις αντίστοιχες Ελληνικές στοές)
Έτσι σε κάποια φάση τον εκάλεσαν επειγόντως πίσω στη Σπάρτη, αυτός δεν πήγε στο δικαστήριο, και τελικά όταν κατέβηκε αργότερα στη Σπάρτη πιστεύοντας ότι είχε ξεχαστεί η υπόθεση, τον κυνήγησαν να τον συλλάβουν και να τον σκοτώσουν (με την κατηγορία του προδότου) διότι είχε εκδοθεί θανατικό ένταλμα εναντίον του, θανατικής ποινής.
Τελικά πρόλαβε και κατέφυγε σε έναν ιερό ναό στη Σπάρτη.
Επειδή όμως για τους Σπαρτιάτες ήταν ιεροσυλία να μπουν στο ναό και να σκοτώσουν άνθρωπο, αποφάσισαν με δικαστική απόφαση να χτίσουν την πόρτα του ναού, όπως και έγινε…
Ε, λοιπόν ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΠΕΤΡΑ με την οποία χτίστηκε η πόρτα του ναού, την έβαλε Η ΜΑΝΑ ΤΟΥ ΠΑΥΣΑΝΙΑ.Αυτά είναι συγκλονιστικά γεγονότα εκείνης της ηρωικής επικής εποχής και δείχνουν ξεκάθαρα ότι άλλα ήταν τα κριτήρια τότε, και επειδή εμείς ακριβώς οι νεοψευδέλληνες ξεχάσαμε αυτά τα κριτήρια καταντήσαμε εδώ που καταντήσαμε. Και έτσι αφήσαμε και ανεχθήκαμε να κυκλοφορούν μεταξύ μας Σπυρόπουλοι, (Ψευδε-)«Εύμολποι» και οι προϊστάμενοι τους ως λοιπά προδοτόσκυλα και μασονόσκυλα των τριών εξουσιών.
Πράγματι σήμερα τέτοιες συμπεριφορές μπορεί να φαντάζουν ακραίες, δηλαδή να πιάσεις και να εκτελέσεις τη μάνα και το θειό και τα παιδιά ακόμα (!!!) ενός κάποιου έσχατου προδότη, αλλά όταν αυτός ο κάποιος δια του παραδείγματος υβρίζει αυτούς τους τελευταίους ελάχιστους έλληνες ήρωες, και παραλύει το ηθικό των υπολοίπων Ελλήνων, ή ακόμα φτάνει και παραδίδει εθνική κυριαρχία, γη και ύδωρ στον εχθρό, τότε εκεί το θέμα δεν είναι πλέον απλώς η τιμωρία, αλλά είναι το παράδειγμα.
Δεν ξέρουμε τι απόψεις μπορεί να έχει ο κάθε αναγνώστης του ιστολογίου για μια μελλοντική θετική αλλαγή στην Ελλάδα, αλλά εάν συμβούν καμιά εικοσαριά τέτοιες εκτελέσεις σε οικογένειες προδοτών στην Ελλάδα, (τι λέμε είκοσι…. αν συνυπολογιστούν οι οικογένειες των προδοτών ελληνοεβραίων πολιτικών και των μασόνων, τότε θα φτάσουμε σε αριθμό τις χιλιάδες…), τότε για τα επόμενα χιλιάδες χρόνια δεν θα ξαναφανεί προδότης στον Ελληνικό χώρο.
Διότι το σκεπτικό είναι ότι ο πατέρας ο προδότης θα δώσει αγωγή προδότου και στο παιδί του, και ο προδότης έγινε προδότης της πατρίδος διότι πήρε τέτοια προδοτική αγωγή από την μάνα του και από τον πατέρα του και από το θειό του.
Γι’αυτό οι Σπαρτιάτες λέγανε, ειδικά στη Σπάρτη εφαρμοζόταν πιστά αυτός ο νόμος, ότι δηλαδή όλο το γένος του προδότου πρέπει να εξοντωθεί.
Του βγάζανε και το νεκρό κουφάρι του και το πετούσαν στα σκυλιά από τα νεκροταφεία, χαλούσαν και τα συμβόλαια τα πήλινα που είχανε φτιάξει, το σπίτι του γκρεμιζόταν, το όνομα του εξαφανιζόταν στην κυριολεξία διαπαντός από την πόλη, και απαγορευόταν ακόμα και η προφορά του ονόματός του για τα επόμενα 200 χρόνια…
Για τέτοιους νόμους μιλάμε…
Ο σύγχρονος συνεχιστής της Σπαρτιατικής αυτής παράδοσης ο προδομένος ήρωας του 1821 «γέρος του Μοριά» Θεόδωρος Κολοκοτρώνης συμφωνεί και επαυξάνει φωνάζοντας ακόμη και μέσα από τον τάφο του:
«ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΠΕΡΙΟΥΣΙΕΣ ΤΩΝ (ΦΙΛΟΚΙΝΕΖΩΝ-ΦΙΛΟΤΟΥΡΚΩΝ-ΦΙΛΟΕΒΡΑΙΩΝ) ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΩΝ ΚΑΙ ΤΣΕΚΟΥΡΙ ΣΤΟ ΛΑΙΜΟ ΤΟΥΣ ΤΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥΣ»
ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΟΛΟΚΟΤΡΩΝΗΣ
πηγη
ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΟ ΣΟΪ ΤΩΝ ΠΡΟΔΟΤΩΝ:
 | ||
| ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ |
 |
| ΚΛΙΚ ΣΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου