Τις τελευταίες ημέρες, βλέπουν το φως της δημοσιότητας, σωρεία δημοσιευμάτων αναφορικά με την Τουρκική απειλή που μεγεθύνεται και γιγαντώνεται.
Όπως είναι φυσικό το μαχητικό 5ης γενιάς F-35 που αναμένεται να ενταχθεί στη Τουρκική Αεροπορία έχει κεντρίσει το ελληνικό ενδιαφέρον. Αδιαμφισβήτητα, πρεσβεύει μια κυρίαρχη απειλή για τον εθνικό αμυντικό σχεδιασμό. Όμως ΔΕΝ είναι μόνον το F-35 αλλά δεκάδες προγράμματα που έρχονται να επιβαρύνουν το ισοζύγιο ισχύος σε καθοριστικούς τομείς αμυντικής ισχύος όπως είναι η Ναυτική Ισχύς ή η Χερσαία. Στις παρακάτω γραμμές προβαίνουμε σε μια καταγραφή των Τουρκικών εξοπλιστικών προγραμμάτων.
Πέραν της δεδομένης αριθμητικής τουρκικής υπεροχής σε προσωπικό και υλικό, δίδεται κατωτέρω επιγραμματική αναφορά των κυριοτέρων τουρκικών εξοπλιστικών προγραμμάτων της επομένης δεκαετίας (ποιοτική παράμετρος), προκειμένου να δοθεί μία εικόνα της επικείμενης δυσμενούς καθοριστικής ανατροπής του συσχετισμού ισχύος Ελλάδος και Τουρκίας (εφ’ όσον η Ελλάς αδρανήσει κατά την αυτή περίοδο):
Εθνικό πρόγραμμα ΑΤΑΚ για 91 επιθετικά ελικόπτερα τύπου Τ129 (σε συνεργασία με την Agusta Westland) που θα κατασκευαστούν στην Τουρκία.
Εθνικό πρόγραμμα ΑΝΚΑ της ΤΑΙ (Turkish Aerospace Industries) τριών συστημάτων αποτελούμενα από 10 UAV (Unmanned Aerial Vehicle) μη επανδρωμένα αεροσκάφη, από το οποίο θα προκύψει αργότερα και η οπλισμένη έκδοση (UCAV – Unmanned Aerial Combat Vehicle).
Εθνικό πρόγραμμα ALTAY που αφορά στην εγχώρια κατασκευή 250 νέων αρμάτων για τον τουρκικό Στρατό Ξηράς (Τ.Σ.Ξ.).
Εθνικό πρόγραμμα ναυπηγήσεως του εθνικού πλοίου MILGEM, ως βάση για τη ναυπήγηση οκτώ κορβετών και τεσσάρων φρεγατών για το Τουρκικό Ναυτικό (Τ.Π.Ν.).
Τοποθέτηση σε τροχιά, έως το 2023, δορυφόρων διαφόρων κατηγοριών (π.χ. τηλεπικοινωνιακούς, παρατηρήσεως, επιτηρήσεως για συλλογή πληροφοριών από το διάστημα σε στρατηγικό και τακτικό επίπεδο. Παράλληλη δημιουργία κέντρου εκτοξεύσεως δορυφόρων, σχεδίαση και ανάπτυξη σειράς εθνικών δορυφόρων και σχετικών συστημάτων για στρατιωτική χρήση και για προσδιορισμό θέσεως (αντίστοιχο GPS).
Εθνικό πρόγραμμα αναπτύξεως πυραύλων εμβέλειας έως 2.500 χλμ (δυνατότητα εξοπλισμού των και με χημικές κεφαλές).
Έχει ήδη δημιουργηθεί Διεύθυνση Άμυνας Κυβερνοχώρου και ανάλογη υποδομή.
Ανάπτυξη συστημάτων ηλεκτρονικού πολέμου, κρυπτογραφικών συσκευών, διακλαδική προστασία επικοινωνιών των μονάδων με τα επιτελεία, κέντρα ακροάσεως, αισθητήρες, παρεμβολείς κ.λπ.. Ένα από τα επιτεύγματα του τουρκικού ιδρύματος επιστημονικών και τεχνολογικών ερευνών (TUBITAK) είναι το στρατηγικού επιπέδου ψηφιακού δικτύου επικοινωνιών TAFICS (Ολοκληρωμένο Σύστημα Επικοινωνιών), για την συνεργασία των Κλάδων και η επικοινωνία με φωνητικά δεδομένα, αποστολή εγγράφων, εικόνων, φωτογραφιών, υψηλής ποιότητας και ταχύτητας. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε το σύστημα KORAL τουρκικής σχεδίασης και κατασκευής και το πρόγραμμα της Τουρκικής Αεροπορίας για 19 σύγχρονα ατρακτίδια ηλεκτρονικού πολέμου ΑLQ-211(V)9 της Harris.
Ταχεία ανάπτυξη της ρομποτικής με έμφαση στις στρατιωτικές ανάγκες, η οποία οργανώνεται, εξελίσσεται και υποστηρίζεται από το TUBITAK.
Μη επανδρωμένα αεροχήματα σε ξηρά, θάλασσα και αέρα. Χαρακτηριστικά περίπτωση το Bayraktar.
Απόκτηση 100 μαχητικών αεροσκαφών F-35Α καθώς και σχεδίαση και ανάπτυξη εθνικού μαχητικού αεροσκάφους.
Ολοκλήρωση παραδόσεων των νέων F-16 Block 50+ (Peace Onyx IV) και μαζικός εκσυγχρονισμός 165 μαχητικών (97 F-16 Block 40, 68 F-16 Block 50) σε επίπεδο Block 50+.
Πρόγραμμα προμήθειας 4 αεροσκαφών εγκαίρου προειδοποιήσεως και ελέγχου (ΑΣΕΠΕ) τύπου Β737.
Προμήθεια 10 μεταφορικών αεροσκαφών τύπου Α400Μ, δύο αεροσκαφών διοίκησης και ελέγχου τύπου Gulfstream, ανάπτυξη και κατασκευή αεροσκαφών βασικής εκπαίδευσης (Hurkus), καθώς και αρκετά προγράμματα εκσυγχρονισμού παλαιότερων τύπων μαχητικών και μεταφορικών.
Ανανέωση ελικοπτέρων γενικής χρήσεως με το T70 της Sikorsky στο πλαίσιο συμπαραγωγής η οποία θα αποδώσει 121 μονάδες για τις Ένοπλες Δυνάμεις και τις λοιπές κρατικές υπηρεσίες, την ΜΙΤ, την Στρατοχωροφυλακή κ.α. φορείς.
Επαύξηση δυνατοτήτων στον τομέα της αερομεταφοράς συντελείται με προμήθεια οκτώ CH-57F Chinook, τα οποία για πρώτη φορά εισάγονται στο τουρκικό οπλοστάσιο.
Πρόγραμμα προμήθειας 15 ελικοπτέρων έρευνας και διάσωσης για τις ανάγκες της Διοίκησης Ασφάλειας Ακτών.
Ναυπήγηση έξι υποβρυχίων Type 214 σε τουρκικές κλίνες.
Ναυπήγηση 16 περιπολικών τύπου P1200.
Τέσσερα σκάφη μεταφοράς ομάδων υποβρυχίων καταστροφών τύπου MRTP22U.
Δύο αποβατικά πλοία LST και οκτώ ταχέα αποβατικά LCT, ένα πλοίο διασώσεως υποβρυχίων και ένα βοηθητικό.
Ναυπήγηση ενός πλοίου αμφίβιας εφόδου LPD με δυνατότητα μεταφοράς ενός τάγματος πεζοναυτών, ελικοπτέρων, αερόστρωμνων και ικανού αριθμού ΤΟΜΠ και ΤΟΜΑ.
Ανάπτυξη τεχνολογιών υποβρύχιων οπλικών συστημάτων όπως το Ahtapot της Aselsan το οποίο θα καλύψει απαιτήσεις στον τομέα αποστολών παράκτιας ασφάλειας.
Το Τ.Π.Ν. έχει διακηρύξει την πρόθεσή του να εξετάσει σοβαρά την προοπτική προμήθειας ενός μικρού αεροπλανοφόρου εκτοπίσματος έως 40.000 τόνων από το οποίο θα μπορούν να προς-απονηώνονται αεροσκάφη VSTOL.
Ενίσχυση της Διοικήσεως Ασφαλείας Ακτών με ναυπήγηση νέων συγχρόνων περιπολικών πλοίων διαφόρου εκτοπίσματος, με αυξημένες επιχειρησιακές δυνατότητες, αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας και το ολοκληρωμένο σύστημα επιτηρήσεως θαλασσίων περιοχών ( στην ελληνική και κυπριακή ΑΟΖ) «Μακρύς Ορίζων».
Ναυπηγήσεις πλοίων ερευνών (Barbaros), συλλογής πληροφοριών, ωκεανογραφικών, διασώσεως υποβρυχίων, εκπαιδευτικών κ.λπ..
Εθνικά προγράμματα αναπτύξεως όπλων και αισθητήρων (κυρίως της TUBITAK), όπως το βλήμα cruise SOM (150 – 200 χλμ), βόμβες και πυρομαχικά διαφόρων ειδών και δυνατοτήτων (σκοπός η αυτάρκεια), τορπίλη (AKYA), αντιαεροπορικό βλήμα, αντιαρματικά βλήματα (προσαρμόζονται και σε επιθετικά ελικόπτερα και UAV), τυφέκια ελευθέρων σκοπευτών κ.λπ.
Κατασκευή πλωτών γεφυρών εφόδου Samur, ΠΕΠ και πυροβόλων (370 αυτοκινούμενα οβιδοβόλα τ. Firtina των 155 χλ., 160 ρυμουλκούμενα Panter 155 χλ. κ.λπ.). Παράδοση 12 αμφιβίων τεθωρακισμένων οχημάτων μηχανικού και προμήθεια 36 γεφυρών Leguan.
Συνολικά 336 τακτικά τεθωρακισμένα τροχοφόρα οχήματα μαζί με 1.075 οχήματα φορείς όπλων και 2.720 τροχοφόρων οχημάτων, έρχονται να προστεθούν στο δυναμικό του Στρατού. Το όχημα PARS (8x8), το ARMA και το ΤΟΜΑ Tulpar που θα συνοδεύει τα άρματα ALTAY, το οποίο ενσωματώνει 100% τουρκικά όπλα αισθητήρες και συστήματα, σχεδίασης Otokar.
Ο τομέας της αντιαεροπορικής άμυνας επίσης τελεί υπό πλήρη αναβάθμιση καθώς η εγχώρια βιομηχανία μετέχει ενεργά στην «εθνικοποίηση» όπλων και συστημάτων. Αναμένεται η επιλογή του νέου α/α συστήματος μεγάλου βεληνεκούς καθώς και η προμήθεια τριών πυροβολαρχιών για μεσαία ύψη. Επίσης η προμήθεια 45 αντιαεροπορικών εκτοξευτών για χαμηλά ύψη με σκοπό την προστασία βάσεων και λιμανιών. Η κατασκευή 42 α/α συστημάτων αυτοκινούμενων πυροβόλων συν τα συστήματα ελέγχου.
Η ανάπτυξη ενός εθνικού διακλαδικού αντιαεροπορικού βλήματος συγκαταλέγεται μεταξύ των πλέον φιλόδοξων και δαπανηρών προγραμμάτων που έχει αναλάβει να φέρει σε πέρας το επιστημονικό προσωπικό του TUBITAK.
Eθνικό πρόγραμμα που αφορά την εγκατάσταση ολοκληρωμένης σουίτας αυτοπροστασίας στα ελικόπτερα του Τουρκικού Στρατού από την ASELSAN.
Αρκετοί θα τονίσουν πως πολλά από τα παραπάνω προγράμματα είναι υπερ φιλόδοξα και πιθανότητα να μην υλοποιηθούν επιτυχώς και άμεσα. Πράγματι, η ανάπτυξη και παραγωγή οπλικών συστημάτων δεν είναι εύκολη υπόθεση. Είναι όμως δεδομένο πως οι Τούρκοι σχεδιάζουν, μοχθούν και αγωνίζονται. Και ήδη πέτυχαν πολλά. Πριν δέκα χρόνια ένα αξιόλογο τεύχος περιοδικού έγραφε: "το πρόγραμμα ναυπήγησης κορβετών MILGEM χαρακτηρίζεται ως φιλόδοξο και δύσκολα θα λάβει χώρα". Σήμερα, το Τουρκικό Ναυτικό ήδη έχει παραλάβει τις δύο πρώτες κορβέτες ενώ οι επόμενες ναυπηγούνται με πυρετώδεις ρυθμούς.
Ένα άλλο επιχείρημα που θα ακούσουμε για την ικανότητα των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων είναι το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου ή των επιχειρήσεων κατά των Κούρδων που εδώ και 30 χρόνια δεν μπορούν να τους συντρίψουν. Κατά πρώτον το αποτυχημένο πραξικόπημα ούτε διέλυσε ολοκληρωτικά τις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις ούτε αποτελεί ασφαλές κριτήριο εξαγωγής συμπερασμάτων για την μαχητική ισχύ των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων. Και αυτό γιατί δεν υπήρξε καθολική συμμετοχή των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων ούτε φυσικά οι Ένοπλες Δυνάμεις μια χώρας κρίνονται από εάν μπορούν να ανατρέψουν μια κυβέρνηση. Σίγουρα, υπήρξαν απώλειες και ατέλειες στον σχεδιασμό σε μέσα και ιδιαίτερα σε έμπειρο προσωπικό αξιωματικών και ειδικότερα ιπταμένων όμως τα πλήγματα δεν είναι ανεπανόρθωτα και σύντομα τα όποια κενά θα καλυφθούν.
Κατά δεύτερον: η φύση και ο χαρακτήρας των επιχειρήσεων που διεξάγουν οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις έναντι των Κούρδων μαχητών ουδεμία σχέση έχει με το ελληνικό θέατρο επιχειρήσεων σε Θράκη, Αιγαίο, Ανατολική Μεσόγειο και Κύπρο. Ίσα ίσα που οι οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις έχουν εμπειρία από σχεδιασμό και υλοποίηση πραγματικών επιχειρήσεων. Και οι Αμερικανικές Ένοπλες Δυνάμεις πολέμουσαν Ταλιμπάν σε Αφγανιστάν και Ιράκ για πάνω από δέκα χρόνια σε επιχειρήσεις που περισσότερο έμοιαζαν ως αστυνομικές ή αντιτρομοκρατικές παρά ως συμβατικές επιχειρήσεις υψηλής έντασης. Αυτό σημαίνει πως η στρατιωτική ισχύ των Αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων είναι αμελητέα; Αξίζει να αναφερθεί η εμπειρία που έχουν αποκομίσει από τόσα χρόνια επιχειρήσεων και συγκεκριμένα σε θέματα αεροπορικών προσβολών, ειδικών επιχειρήσεων, αντιμετώπισης ασύμμετρων απειλών κτλ. Μην τους υποτιμούμε όπως δεν πρέπει και να τους υπερτιμούμε.
Έναντι της ανωτέρω τουρκικής στρατιωτικής απειλής και με την δεδομένη αναθεωρητική πολιτική βούληση έναντι της χώρας μας, κρίνεται ότι η πολιτική και στρατιωτική μας ηγεσία απαιτείται όπως θέσει σε υψηλή προτεραιότητα τον σχεδιασμό και την συνεπή υλοποίηση, για την επόμενη δεκαετία, ενός επαρκούς και εφικτού προγράμματος Δομής των Ενόπλων μας Δυνάμεων, το οποίο θα διασφαλίζει την στρατιωτική αποτροπή και θα εκπέμπει πολιτικό μήνυμα προς αντιπάλους και συμμάχους, ότι η χώρα μας όχι μόνο δεν θα ενδώσει σε πειθαναγκαστικές πιέσεις αλλά θα είναι παρούσα στα διεθνή δρώμενα που την αφορούν.
Στα τέλη του 1997 κυκλοφόρησε η ταινία ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ. Μια από τις πλέον χαρακτηριστικές σκηνές ήταν αυτή κατά την οποία οι επιφανείς επιβαίνοντες του πλοίου παρακολουθούσαν αμέριμνοι την ορχήστρα ενώ την ίδια ώρα το πλοίο προσέκρουε στο παγόβουνο. Ο παραπάνω παραλληλισμός έχει ως στόχο να περιγράψει όσο το δυνατόν πιο άμεσα και συνάμα απλά τη σημερινή κατάσταση που βιώνει η Εθνική Άμυνα, ο αμυντικός σχεδιασμός και οι Ένοπλες Δυνάμεις. Σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος, τα κόμματα και η κοινωνία αδιαφορούν πλήρως για την Εθνική Άμυνα. Η τελευταία αντιμετωπίζεται από το πολιτικό προσωπικό της χώρας ως η τελευταία τρύπα του ζουρνά. Ο λόγος είναι προφανής: η άμυνα και η ασφάλεια μιας χώρας που διασφαλίζουν την ακεραιότητα και την ευημερία απαιτούν θυσίες οικονομικές και μη. Αδιαμφισβήτητα, η ενασχόληση των πολιτικών με θέματα Εθνικής Άμυνας δεν φέρνει ψήφους. Η δε κοινωνία αποχαυνωμένη και υπνωτισμένη μέσα στη γενικότερη ηθική και πνευματική παρακμή απλώς παρακολουθεί τα τεκταινόμενα.
Η σημερινή οικονομική κρίση είναι πρωτίστως αποτέλεσμα κρίσης αρχών, αξιών και ιδανικών. Οι απειλές γιγαντώνονται και μεγεθύνονται. Όμως εμείς στρουθοκαμηλίζουμε. Το διεθνές περιβάλλον γίνεται όλο ένα και πιο ασταθές. Κάθε μέρα που περνά η Τουρκία ισχυροποιείται και η Ελλάδα αποδυναμώνεται. Όχι μόνον αμυντικά. Υπάρχουν όλα τα πολιτικά, διπλωματικά και στρατιωτικά σημάδια γι' αυτό που θα συμβεί στο προσεχές μέλλον μέσα στα επόμενα πέντε με δέκα χρόνια. Η Τουρκία προχωρά αργά, μεθοδικά και σταθερά στην υλοποίηση των μεγαλεπήβολων σχεδίων και οραμάτων περί Νέο Οθωμανικής Τουρκίας. Το εάν θα καταφέρει να τα υλοποιήσει ή όχι είναι προϊόν πολλών παραμέτρων που διαρκώς αλλάζουν στο διεθνές στερέωμα. Ασφαλώς, καμία εκτίμηση δεν μπορεί να διεκδικεί την απόλυτη αλήθεια ή αυθεντία. Ενδεχομένως, ο μεγαλοϊδεατισμός μέσω της αλαζονείας και η υπεροψίας να την οδηγήσουν σε μια καταστροφή. Στο προαναφερθέν συνηγορεί η ιστορία. Όμως μέχρι να φτάσει στο σημείο της καταστροφής τι θα έχει προηγηθεί; Σε τι κατάσταση θα βρίσκεται η χώρα μας; Τι περιθώρια αντίδρασης θα έχουμε τη στιγμή που η ισχύ μας διαρκώς ελαχιστοποιείται; Αδιαμφισβήτητα αυτό που πρέπει να μας απασχολεί είναι η δική μας στάση, θέση και ικανότητα απέναντι στη δυνητική απειλή και όχι εάν η απειλή καταφέρει να πετύχει τους στόχους που αυτή θέτει αλλά πως εμείς θα την εμποδίσουμε.
Η ολική ανατροπή της ισορροπίας ισχύος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας θα συντελεστεί μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια. Οι πολιτικοί ταγοί της Ελλάδας έχουν φροντίσει να επιβάλουν έναν μονομερή αφοπλισμό και αυτοεμπάργκο από το 2005 στην Εθνική Άμυνα και στα εξοπλιστικά προγράμματα. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι οι απανωτές μειώσεις θητείας των που έπληξαν καίρια τα επίπεδα οροφών προσωπικού και εκπαίδευσης του στρατεύματος. Ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις φυσικά και υπάρχουν όμως ένας κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη. Το πολιτικό προσωπικό της χώρας είναι ανεπαρκές να διαχειριστεί υψηλής στρατηγικής ζητήματα. Επικρατεί ένας επικίνδυνος εφησυχασμός πρωτίστως στο πολιτικό προσωπικό και στα κόμματα εξουσίας όσο δευτερευόντως στους ανώτατους στρατιωτικούς των τριών κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων.
Η ιστορία έχει αποδείξει περίτρανα ότι ο κατευνασμός και η υποχωρητικότητα οδηγεί σε πόλεμο και εθνικές τραγωδίες. Η ιστορία απεχθάνεται την αδράνεια και η γεωπολιτική πραγματικότητα την απραξία.
πηγη
kerberos-hellas
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου