Έχω ένα αδελφό, τον λένε Σολωμό,
τον σκότωσαν οι τούρκοι, πάνω στον ιστό.
τούρκοι δεν ξεχνώ, Θα εκδικηθώ.
Για το χαμένο αίμα, το κάθε μου χωριό.
Στην πρώτη αφορμή, εγώ θα είμαι εκεί,
με όπλο και μαχαίρι, με πυρκαγιά ψυχή.
Κι αν τύχει χρειαστεί, στην μάχη σκοτωθώ.
Με το αίμα μου να γράψετε ΕΛΛΑΔΑ Σ΄ΑΓΑΠΩ
Κι αν τύχει και χαθώ, στην μάχη σκοτωθώ.
Με το αίμα μου να γράψετε ΤΟΥΡΚΙΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ
14 Αυγούστου 1996. Κι αυτός κι ο Τάσος (11 Αυγούστου), πήγαν και μας έδειξαν τι σημαίνει να πεθαίνεις για την Ελευθερία και την Αυτοδιάθεση του τόπου σου. Και εμείς οι αφελείς πιστεύαμε πως μας είχαν τελειώσει οι ήρωες...
Θα προσπαθήσουν και πάλι να μας πείσουν να συμβιβαστούμε σε αυτά που μαγειρεύουν για λύση ομοσπονδίας. Μην αφήσεις τη θυσία τους να ξεχαστεί... Μην αθωώσεις τους δολοφόνους των ηρώων μας! Διεκδίκησε με πάθος την ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ, όπως έκαναν κι αυτοί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου