Προφίλ
Ο Αρτέμης Σώρρας»
Ο Αρτέμης Σώρρας αγαπάει το φως! Ως εκ τούτου κυκλοφορεί σε ανοιχτούς χώρους και αποφεύγει τις συναντήσεις σε σκοτεινά υπόγεια και στοές! Του αρέσει να συναναστρέφεται με διαφορετικούς ανθρώπους σεβόμενος πάντα την μοναδικότητα τους και την ελευθερία της γνώμης τους. Για το λόγο αυτό δεν είναι μέλος καμίας λέσχης. Λέει πάντα αυτό που αισθάνεται και κάνει πάντα αυτό που λέει οπότε δεν μπορεί να υπηρετεί σε κανένα στρατό, να είναι οπαδός κανενός κόμματος και καμίας θρησκείας .Τον γοητεύει το πνεύμα μα πάντα λιγότερο από την ψυχή.
Το Όραμα
Οραματιστής μα όχι ονειροπόλος. Εκφραστής μιας Ελλάδας ισχυρής και υπερήφανης με παγκόσμια ακτινοβολία. Μια Ελλάδα αυτοδιοικούμενη με σίγουρο μέλλον και αποκατεστημένη ιστορία. Μια Ελλάδα που τιμά τους Ήρωες και εξοστρακίζει τους προδότες. Που τα παιδιά της διδάσκονται ιστορία που γράφουν Έλληνες. Που ο λαός της είναι κυρίαρχος και υπερήφανος για τότε,τώρα και πάντα! Για μια Ελλάδα που θα φωτίσει τον πλανήτη παράγοντας αξιωματικά πολιτισμό, σοφία και πλούτο σε μία λογική δίχως όρια σαν ... Φως
και όρια δίχως λογική σαν Σύμπαν!
Οι Πατέρες
" Παιδί, το περιβόλι μου που θα κληρονομήσεις,
όπως το βρεις κι όπως το δεις να μην το παρατήσεις.
Σκάψε το ακόμα πιο βαθιά και φράξε το πιο στέρεα,
και πλούτισε τη χλώρη του και πλάτηνε τη γη του,
κι ακλάδευτο όπου μπλέκεται να το βεργολογήσεις,
και να του φέρνεις το νερό το αγνό της βρυσομάνας.
κι αν αγαπάς τ' ανθρωπινά κι όσα άρρωστα δεν είναι,
ρίξε αγιασμό και ξόρκισε τα ξωτικά, να φύγουν,
και τη ζωντάνια σπείρε του μ' όσα γερά, δροσάτα.
Γίνε οργοτόμος, φυτευτής, διαφεντευτής. Κι αν είναι
κ' έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι,
κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα
για τίποτ' άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια,
μη φοβηθείς το χαλασμό. Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα,
Ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόφ' το,
και χτίσε κάστρο απάνου του και ταμπουρώσου μέσα,
για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα,
π' όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει,
κι όλο συντρίμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων.
Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,
κορώνα ιδέα, ιδέα σπαθί, που θα είν' απάνου απ' όλα."
όπως το βρεις κι όπως το δεις να μην το παρατήσεις.
Σκάψε το ακόμα πιο βαθιά και φράξε το πιο στέρεα,
και πλούτισε τη χλώρη του και πλάτηνε τη γη του,
κι ακλάδευτο όπου μπλέκεται να το βεργολογήσεις,
και να του φέρνεις το νερό το αγνό της βρυσομάνας.
κι αν αγαπάς τ' ανθρωπινά κι όσα άρρωστα δεν είναι,
ρίξε αγιασμό και ξόρκισε τα ξωτικά, να φύγουν,
και τη ζωντάνια σπείρε του μ' όσα γερά, δροσάτα.
Γίνε οργοτόμος, φυτευτής, διαφεντευτής. Κι αν είναι
κ' έρθουνε χρόνια δίσεχτα, πέσουν καιροί οργισμένοι,
κι όσα πουλιά μισέψουνε σκιασμένα, κι όσα δέντρα
για τίποτ' άλλο δε φελάν παρά για μετερίζια,
μη φοβηθείς το χαλασμό. Φωτιά! Τσεκούρι! Τράβα,
Ξεσπέρμεψέ το, χέρσωσε το περιβόλι, κόφ' το,
και χτίσε κάστρο απάνου του και ταμπουρώσου μέσα,
για πάλεμα, για μάτωμα, για την καινούργια γέννα,
π' όλο την περιμένουμε κι όλο κινάει για νάρθει,
κι όλο συντρίμι χάνεται στο γύρισμα των κύκλων.
Φτάνει μια ιδέα να στο πει, μια ιδέα να στο προστάξει,
κορώνα ιδέα, ιδέα σπαθί, που θα είν' απάνου απ' όλα."
Κωστής Παλαμάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου